kǒng zǐ
kǒng xiōng
kǒng shèng
kǒng shū
kǒng cuì
kǒng hú
kǒng yīn
kǒng niǎo
kǒng dé
kǒng lì
kǒng rén
kǒng gōng
kǒng jiē
kǒng mù
kǒng miào
kǒng qiào
kǒng xià
kǒng hào
kǒng zhào
kǒng zhí
kǒng táng
kǒng wǔ
kǒng xiū
kǒng kǒu
kǒng dòng
kǒng zhèng
kǒng xué
kǒng jí
kǒng zuǒ
kǒng luán
kǒng duō
kǒng bì
kǒng qún
kǒng zhōu
kǒng xuān
kǒng lǎo
kǒng yàn
kǒng miào
kǒng xíng
kǒng wǔ
kǒng láo
kǒng zūn
kǒng jué
kǒng róng
kǒng xié
kǒng dān
kǒng yáo
kǒng jìng
kǒng yóu
kǒng jí
kǒng jiān
kǒng jiē
kǒng wéi
kǒng jiā
kǒng míng
kǒng jiāo
kǒng wēi
kǒng yáng
kǒng yè
kǒng qiáo
kǒng xiū
kǒng chì
kǒng dǐng
kǒng shì
kǒng shí
kǒng xí
kǒng jí
kǒng jiǎ
kǒng jiù
kǒng yuē
kǒng huái
kǒng rèn
kǒng fāng
kǒng què
kǒng zēng
kǒng jiào
kǒng guī
kǒng xì
kǒng mèng
kǒng lín
kǒng fù
kǒng zhāng
kǒng zāng
kǒng zhāo
kǒng jī
kǒng zhāng
kǒng mén
kǒng cuì
kǒng yàn
kǒng fǔ
kǒng dào
kǒng gài
kǒng yǎn
kǒng fù
kǒng shuò
kǒng yán
kǒng mò
kǒng mào
fēn shū
shēng shū
wán shū
láng shū
kǒng shū
jù shū
fū shū
zì shū
xiōng shū
sōu shū
fēng shū
shǒu shū
fū shū
cūn shū
jiāo shū
nǐ shū
jǔ shū
liè shū
jì shū
gù shū
bǐ shū
jī shū
pī shū
bié shū
qiān shū
jiàn shū
lùn shū
jiào shū
biǎo shū
fù shū
sōu shū
chuán shū
quán shū
cǎo shū
xiāo shū
cū shū
diāo shū
kǎi shū
xiāo shū
yì shū
kōng shū
fú shū
chǐ shū
sēn shū
jiǎn shū
kàng shū
guāi shū
bǎi shū
tí shū
liǎng shū
tíng shū
bǐ shū
gāng shū
qú shū
juān shū
lù shū
jiān shū
qīng shū
biàn shū
èr shū
àn shū
bì shū
qǐ shū
dào shū
diāo shū
mì shū
lián shū
kuàng shū
fēng shū
cū shū
kuáng shū
huī shū
yuè shū
hóng shū
dān shū
xiān shū
qú shū
zhuō shū
yù shū
xíng shū
guàn shū
cuì shū
shū shū
cū shū
guǒ shū
yì shū
jiàn shū
qīng shū
kuò shū
xī shū
guì shū
jì shū
kuān shū
sòng shū
chì shū
lóng shū
pá shū
huāng shū
shàng shū
qīn shū
fú shū
jué shū
yū shū
孔疏kǒngshū
(1) 唐朝初年孔颖达作《左传正义》来解释晋朝杜预的《春秋左传集解》,简称为“孔疏”。疏,对旧注作解释和发挥(凡是解释经的叫“注”)
英Kong's annotation孔kǒng(1)(名)洞;窟窿;眼儿:鼻~|毛~|这座石桥有七个~。(2)〈方〉量词;用于窑洞:一~土窑。(3)(Kǒnɡ)姓。
疏读音:shū疏shū(1)本义:(动)清除阻塞使通畅;疏通:(动)清除阻塞使通畅;疏通(2)(形)事物之间距离远;事物的部分之间空隙大:~林|~星。(3)(形)关系远;不亲近;不熟悉:~远|生~。(4)(动)疏忽:~于防范。(5)(形)空虚:志大才~。(6)(动)分散;使从密变稀:~散。(7)姓。(8)(名)封建时代臣下向君主分条陈述事情的文字;条陈:上~。(9)(名)古书的比“注”更详细的注解;“注”的注:《十三经注~》。