biān mào
biān máo
biān hén
biān tà
biān bèi
biān zhé
biān chūn
biān fǔ
biān chì
biān sǔn
biān pèi
biān gǔ
biān zhuó
biān jiàn
biān pú
biān shāo
biān zé
biān xíng
biān niú
biān chī
biān dǎ
biān jiǎn
biān bǎn
biān pū
biān zhuā
biān jiǎn
biān fù
biān xuè
biān zi
biān gàng
biān shāo
biān chǐ
biān pào
biān sī
biān dèng
biān chuí
biān chǔ
biān hū
biān xuē
biān mǐ
biān yǐng
biān tǒng
biān jiā
biān pǐ
biān jié
biān dū
biān zhàng
biān jǐng
biān niǔ
biān miàn
biān shí
biān cǎo
biān jī
biān bào
biān lè
biān chuí
biān bì
biān bì
biān shāo
biān mù
biān cè
biān shāo
biān dí
biān shā
biān chì
biān qū
biān tuō
biān shào
biān xíng
biān zhe
biān biāo
biān fá
biān dèng
biān jiǎn
biān pǔ
biān dēng
biān yuē
biān lì
biān chuí
biān shī
biān shēng
⒈ 鞭梢。钢鞭的前端。
引元尚仲贤《单鞭夺槊》第二折:“三将军,别人不知,你可知我那水磨鞭来;我这一去遇着那单雄信呵,只着他鞭稍一指,头颅早粉碎也。”
⒉ 鞭梢。马鞭的末端。
引清张韬《戴院长神行蓟州道》:“那夕照中,残烟里,这便是古燕城宫闕崔巍。忽剌剌鞭稍转移,一霎时千山万水。”
鞭biān(1)(名)鞭子;赶牲口的用具:皮~。(2)(名)古代的一种兵器;用铁做成;有节:钢~|竹节~。(3)(名)成串的爆竹:~炮。(4)(动)鞭打:~马。
稍读音:shāo,shào[ shāo ]1. 本义为禾末,引申为略微:稍稍。稍微。稍许。稍纵即逝。