jīng jiè
jīng zǐ
jīng shī
jīng guān
jīng mán
jīng huā
jīng jī
jīng tú
jīng kuí
jīng pǔ
jīng èr
jīng mǎng
jīng cén
jīng bù
jīng yáng
jīng qǐ
jīng wèi
jīng mù
jīng tiáo
jīng zhī
jīng zhū
jīng gōng
jīng shū
jīng gé
jīng yù
jīng wú
jīng qīng
jīng zhēn
jīng jī
jīng yì
jīng guān
jīng zhēn
jīng gē
jīng qǐng
jīng gāo
jīng niè
jīng wáng
jīng cì
jīng fēi
jīng jiāng
jīng táo
jīng jí
jīng bǎo
jīng hè
jīng jiū
jīng bì
jīng pú
jīng xīn
jīng lán
jīng chǔ
jīng hóng
jīng zǐ
jīng rén
jīng ruǎn
jīng fán
jīng mén
jīng zhōu
jīng qī
jīng kē
jīng chāi
jīng fù
jīng wū
jīng tái
jīng shì
jīng yàn
jīng lán
jīng xiǎo
jīng niú
jīng chái
jīng shān
jīng fēi
jīng nán
jīng guó
jīng jī
jīng lí
jīng hé
jīng kǔ
cí jí
jīng jí
chè jí
zhǐ jí
zuǒ jí
shā jí
cǎo jí
fán jí
èr jí
qiū jí
luán jí
gōu jí
bái jí
dān jí
sì jí
cǎn jí
jìn jí
tú jí
wēi jí
jí jí
huái jí
chè jí
jī jí
zhān jí
yōu jí
tiān jí
xiǎn jí
táo jí
gěng jí
bào jí
gǎn jí
jīng jí
cóng jí
huáng jí
kǒng jí
kè jí
wéi jí
kōng jí
jiǎn jí
cháng jí
shù jí
lí jí
chuí jí
yán jí
chái jí
gē jí
jiǔ jí
chǔ jí
qí jí
kùn jí
cóng jí
liè jí
dà jí
shè jí
gǒu jí
hāo jí
荆棘jīngjí
(1) 荆:荆条，无刺;棘，酸枣，有刺。两者常丛生为从莽。也泛指丛生于山野间的带棘小灌木
例斩荆棘。——宋·苏洵《权书·六国论》英thistles and thorns⒈ 泛指山野丛生多刺的灌木。
引《老子》：“师之所处，荆棘生焉。”
汉班昭《东征赋》：“睹蒲城之丘墟兮，生荆棘之榛榛。”
晋张载《七哀》诗：“蒙笼荆棘生，蹊逕登童竪。”
《醒世恒言·张淑儿巧智脱杨生》：“﹝我﹞跳出荆棘丛中，面都刺碎。”
陈其通《万水千山》第九幕第一场：“山岭上松柏挺立，石缝中荆棘繁茂，野菊盛开。”
⒉ 比喻奸佞小人。
引《楚辞·东方朔＜七谏·怨思＞》：“行明白而曰黑兮，荆棘聚而成林。”
王逸注：“荆棘多刺，以喻谗贼。”
《文选·袁宏＜三国名臣序赞＞》：“思树芳兰，剪除荆棘。”
李善注：“荆棘以喻小人。”
清孙枝蔚《句容题二颜公祠》诗：“杀公者杞非希烈，有如荆棘损芝兰。”
⒊ 比喻纷乱。
引《后汉书·冯异传》：“为吾披荆棘，定关中。”
李贤注：“荆棘，榛梗之谓，以喻纷乱。”
唐刘长卿《和袁郎中破贼后上太尉》诗：“剡路除荆棘，王师罢鼓鼙。”
宋陆游《＜傅给事外制集＞序》：“及高皇帝中兴，虽披荆棘，立朝廷，中朝人物，悉会於行在。”
⒋ 喻艰险境地。
引清方文《三月十九日》诗：“龙种陷荆棘，未审存与亡。”
鲁迅《华盖集·北京通信》：“我不妨大步走去，向着我自以为可以走去的路，即使前面是深渊、荆棘、狭谷、火坑。”
⒌ 芥蒂；嫌隙。
引唐孟郊《择友》诗：“虽笑未必和，虽哭未必戚，面结口头交，肚里生荆棘。”
唐元稹《苦乐相倚曲》：“君心半夜猜恨生，荆棘满怀天未明。”
宋苏轼《与刘宜翁书》：“胸中廓然，实无荆棘，窃谓可受先生之道。”
多刺的灌木。
荆jīng(1)（名）落叶灌木；叶子有长柄；掌状分裂；花小；蓝紫色。枝条可用来编筐篮。(2)（名）（Jīnɡ）姓。
棘读音：jí棘jí（1）（名）酸枣树，落叶灌木。有刺，果小味酸。种子供药用，治神经衰弱等。树可作嫁接大枣树的砧木。（2）带刺草木的通称。 （3）刺；扎