xī yān
xī fēng
xī pán
xī qíng
xī xī
xī dǎi
xī rù
xī shǔn
xī liú
xī xí
xī guǎn
xī dú
xī hū
xī qì
xī zuǐ
xī fěn
xī chuān
xī jí
xī lì
xī xiā
xī jī
xī rán
xī lì
xī shí
xī yǐn
xī chuā
xī rè
xī lù
xī hā
xī yǎng
xī jìn
xī yǐn
xī shōu
xī shè
xī liu
xī xiá
xī jù
xī xiù
xī qǔ
xī pán
zhǐ hū
mù hū
chàng hū
lú hū
rè hū
cǎn hū
háo hū
hài hū
chuǎn hū
jiào hū
zhào hū
yāo hū
bēn hū
tí hū
zhà hū
fèn hū
huān hū
jiào hū
hào hū
jí hū
míng hū
tí hū
chàng hū
xuān hū
xiào hū
zhā hu
jiē hū
gē hū
téng hū
gāo hū
bēn hū
níng hū
yāo hū
diǎn hū
chì hū
zhà hū
wà hū
dùn hū
huān hū
jiào hū
jīng hū
xiāo hū
cháng hū
cì hū
chě hū
huān hū
chēng hu
shān hū
léi hū
wū hū
qiǎng hū
zhuī hū
zào hū
chuī hū
è hū
shēn hū
huān hū
shēng hū
gōu hū
diǎn hū
zhà hū
yú hū
háo hū
huān hū
xī hū
jí hū
hān hū
kuáng hū
wū hū
lí hū
yī hū
zhāo hu
yīng hū
yù hū
hē hū
zhā hū
sōng hū
kuáng hū
yāo hū
dǎ hū
biān hū
zì hū
xiāo hū
sì hū
hān hū
zhǒng hū
wèi hū
xià hū
⒈ 呼吸。
引宋梅尧臣《暴雨》诗：“云薄风回雨点麤，日腥土气随吸呼。”
清恽敬《前光禄寺卿伊公祠堂碑铭》：“此如夏冬，以反为成，六气乃宣。此如吸呼，以断为续，百骸以安。”
鲁迅《坟·摩罗诗力说》二：“而二士室处，亦有吸呼，於是生顥气之争，强肺者致胜。”
⒉ 出入，吞吐。
引《水浒传》第九五回：“乔道清在高阜处观看宋兵营寨，但见……门户开辟之有法，吸呼联络之有度。”
吸xī(1)（动）把液体、气体等引入体内：～毒｜～气。(2)（动）吸收：～尘器｜～热。(3)（动）吸引：～铁石｜～住。
呼读音：hū呼hū(1)（动）生物体把体内的气体排出体外（跟‘吸’相对）：～吸｜～出一口气。(2)（动）大声喊：～声｜欢～｜～口号｜大声疾～。(3)（动）叫；叫人来：直～其名｜一～百诺｜～之即来；挥之即去。(4)（Hū）姓。(5)象声词：北风～～地吹。