yú lù
yú sī
yú hè
yú zé
yú hū
yú fēi
yú hū
yú yì
yú líng
yú shì
yú mù
yú jīn
yú shí
yú yì
yú dǐng
yú tián
yú shì
yú xú
yú yóng
yú yuè
yú sāi
yú zī
yú huáng
yú zhū
yú chà
yú zhē
yú cǐ
yú yú
yú xū
yú yì
yú máo
yú hū
yú rán
yú cuī
yú guī
yú hé
yú ér
yú wěi
yú càn
yú hū
yú yān
yú tián
yú mài
yú jì
yú yí
lí hū
tí hū
hān hū
diǎn hū
bēn hū
diǎn hū
yīng hū
hān hū
cháng hū
kuáng hū
léi hū
téng hū
chě hū
è hū
jí hū
níng hū
xiāo hū
chàng hū
jí hū
zì hū
zhà hū
chēng hu
zhā hu
zhā hū
lú hū
gāo hū
shān hū
huān hū
sì hū
háo hū
yāo hū
shēn hū
dùn hū
zhāo hu
zhǐ hū
shēng hū
kuáng hū
chì hū
xiào hū
cì hū
yāo hū
jiào hū
hài hū
zhuī hū
yī hū
zhǒng hū
rè hū
wū hū
xī hū
biān hū
huān hū
yù hū
xiāo hū
bēn hū
jiào hū
huān hū
zào hū
qiǎng hū
chàng hū
zhà hū
xuān hū
gē hū
zhà hū
xià hū
háo hū
huān hū
dǎ hū
cǎn hū
wà hū
yāo hū
huān hū
tí hū
jiào hū
fèn hū
wū hū
chuǎn hū
hē hū
wèi hū
jiē hū
sōng hū
mù hū
míng hū
gōu hū
yú hū
jīng hū
chuī hū
hào hū
zhào hū
于呼yú hū
(1) 对不幸的事表示叹息、悲痛等
例于呼!孰知赋敛之毒有甚是蛇者乎。——柳宗元《捕蛇者说》英alas;alack(2) 指[.好工具]人丧命
例于呼哀战英die⒈ 同“呜呼”。
引《史记·滑稽列传》：“武帝大笑曰：‘於呼！安得长者之语而称之！’”
1. 介词
ａ．在，如“生于北京”
ｂ．到，如“荣誉归于老师”
ｃ．对，如“勤于学习”
ｄ．向，如“出于自愿”
ｅ．给，如“问道于盲”
ｆ．自，从，如“取之于民”
ｇ．表比较，如“重于泰山”
ｈ．表被动，如“限于水平”
2. 后缀
ａ．在形容词后，如“疏于防范”
ｂ．在动词后，如“属于未来
3. 姓。
呼读音：hū呼hū(1)（动）生物体把体内的气体排出体外（跟‘吸’相对）：～吸｜～出一口气。(2)（动）大声喊：～声｜欢～｜～口号｜大声疾～。(3)（动）叫；叫人来：直～其名｜一～百诺｜～之即来；挥之即去。(4)（Hū）姓。(5)象声词：北风～～地吹。