shēng cǎi
shēng yīng
shēng cái
shēng liè
shēng pǔ
shēng sè
shēng hāi
shēng zǔ
shēng dù
shēng fāng
shēng wèi
shēng yǐn
shēng bù
shēng róng
shēng diào
shēng bō
shēng jì
shēng qiáng
shēng kài
shēng xùn
shēng kǒu
shēng jì
shēng wèn
shēng zǐ
shēng sǎng
shēng nà
shēng páng
shēng yán
shēng yā
shēng chǎng
shēng qū
shēng dài
shēng bīng
shēng wàng
shēng yún
shēng yǐng
shēng qì
shēng shù
shēng zhù
shēng shī
shēng yì
shēng yóu
shēng xī
shēng huá
shēng chā
shēng ǒu
shēng xiǎng
shēng shì
shēng wēi
shēng huà
shēng bǐ
shēng sī
shēng làng
shēng hū
shēng chuán
shēng niǔ
shēng jié
shēng jià
shēng wén
shēng lèi
shēng sòu
shēng qíng
shēng zhāng
shēng jì
shēng luè
shēng qiāng
shēng lì
shēng gē
shēng jiā
shēng líng
shēng liè
shēng jiāo
shēng pín
shēng xiāng
shēng rě
shēng yù
shēng cí
shēng jì
shēng ér
shēng sù
shēng chén
shēng yuè
shēng míng
shēng jì
shēng gǔ
shēng yuán
shēng néng
shēng yàn
shēng mǔ
shēng yīn
shēng nà
shēng nuò
shēng biàn
shēng tǎo
shēng yù
shēng dié
shēng míng
shēng liàng
shēng shē
shēng jí
shēng yuān
shēng lǜ
shēng kòng
shēng mào
shēng yáng
shēng de
shēng yùn
shēng shī
zhuī hū
xī hū
jiào hū
xià hū
tí hū
háo hū
yī hū
yāo hū
lí hū
jí hū
chì hū
téng hū
yù hū
xuān hū
chàng hū
huān hū
shēng hū
bēn hū
léi hū
gē hū
tí hū
cháng hū
è hū
háo hū
yāo hū
diǎn hū
gōu hū
bēn hū
huān hū
jí hū
jiào hū
zhà hū
huān hū
shān hū
chě hū
yīng hū
hào hū
cǎn hū
wèi hū
zhǐ hū
kuáng hū
jiào hū
jiē hū
chuī hū
zhà hū
wū hū
zhā hū
hān hū
lú hū
míng hū
chuǎn hū
xiào hū
sì hū
níng hū
dǎ hū
yú hū
xiāo hū
zhào hū
chēng hu
zhā hu
yāo hū
gāo hū
hài hū
kuáng hū
xiāo hū
hān hū
huān hū
wà hū
zhāo hu
zhǒng hū
huān hū
zhà hū
cì hū
fèn hū
biān hū
sōng hū
zì hū
dùn hū
rè hū
zào hū
diǎn hū
shēn hū
chàng hū
hē hū
wū hū
qiǎng hū
jīng hū
mù hū
⒈ 发声；呼声。
引唐元结《世化》：“人民相与寄身命於絶崖深谷之底，始能声呼动息，山泽非州里也耶？”
唐元结《时化》：“声呼为风俗所化，无不作諂媚僻淫之乱。”
声shēng(1)（名）（～儿）声音：雨～。(2)（量）表示声音发出的次数：喊了两～。(3)（动）发出声音；宣布；陈述：～东击西。(4)（名）名声：～誉｜～望。(5)（名）声母：双～叠韵。(6)（名）字调：平～｜四～。
呼读音：hū呼hū(1)（动）生物体把体内的气体排出体外（跟‘吸’相对）：～吸｜～出一口气。(2)（动）大声喊：～声｜欢～｜～口号｜大声疾～。(3)（动）叫；叫人来：直～其名｜一～百诺｜～之即来；挥之即去。(4)（Hū）姓。(5)象声词：北风～～地吹。