kuáng hū
qiǎng hū
jiào hū
zhà hū
xià hū
chì hū
níng hū
diǎn hū
jí hū
gāo hū
lí hū
zhāo hu
shān hū
míng hū
zì hū
xiào hū
háo hū
jí hū
diǎn hū
fèn hū
huān hū
yāo hū
tí hū
tí hū
zào hū
chàng hū
xuān hū
hān hū
cháng hū
wà hū
jiē hū
zhà hū
zhuī hū
gōu hū
zhà hū
sōng hū
shēn hū
lú hū
hài hū
dǎ hū
yī hū
bēn hū
chuǎn hū
sì hū
cì hū
huān hū
zhǐ hū
jiào hū
zhā hū
xiāo hū
è hū
huān hū
wū hū
bēn hū
xiāo hū
téng hū
hào hū
yù hū
hān hū
biān hū
chě hū
yāo hū
hē hū
dùn hū
yú hū
kuáng hū
shēng hū
zhā hu
yīng hū
chàng hū
gē hū
huān hū
xī hū
huān hū
jīng hū
wèi hū
rè hū
léi hū
yāo hū
cǎn hū
mù hū
zhào hū
chuī hū
zhǒng hū
wū hū
háo hū
chēng hu
jiào hū
⒈ 乱喊叫；吆喝。
引王汶石《风雪之夜·春夜》：“看你是个啥社长，光是爱炸呼！刚回来，后脚还没跨进门槛，你就炸呼开了。”
1. 突然破裂：爆炸。炸药。炸弹。炸响。
2. 用炸药或炸弹爆破：轰炸。
3. 发怒：他一听就炸了。
呼读音：hū呼hū(1)（动）生物体把体内的气体排出体外（跟‘吸’相对）：～吸｜～出一口气。(2)（动）大声喊：～声｜欢～｜～口号｜大声疾～。(3)（动）叫；叫人来：直～其名｜一～百诺｜～之即来；挥之即去。(4)（Hū）姓。(5)象声词：北风～～地吹。