huān xiào
huān guǎn
huān xīn
huān yú
huān ài
huān yú
huān yíng
huān xǐ
huān fù
huān xīn
huān yuè
huān yóu
huān shēng
huān qià
huān dōu
huān rán
huān lè
huān téng
huān zhà
huān yì
huān yú
huān jiào
huān mén
huān hé
huān dòng
huān cháng
huān rán
huān shuō
huān yàn
huān yuè
huān tóu
huān qī
huān huá
huān jiā
huān cóng
huān hū
cháng hū
cǎn hū
shān hū
bēn hū
cì hū
níng hū
chě hū
zhà hū
hào hū
huān hū
wà hū
fèn hū
xiào hū
xiāo hū
jí hū
mù hū
hān hū
sì hū
chàng hū
jiào hū
yāo hū
shēn hū
xià hū
hān hū
zhāo hu
hài hū
kuáng hū
míng hū
chàng hū
hē hū
léi hū
xuān hū
yù hū
wū hū
è hū
téng hū
zhà hū
gē hū
zhǐ hū
yāo hū
lí hū
zhào hū
shēng hū
chì hū
zhā hū
tí hū
wū hū
háo hū
chuǎn hū
huān hū
huān hū
yú hū
qiǎng hū
lú hū
chēng hu
sōng hū
zhā hu
jí hū
xī hū
biān hū
bēn hū
gōu hū
jiē hū
jiào hū
tí hū
dùn hū
háo hū
huān hū
zhà hū
jiào hū
yīng hū
yī hū
rè hū
zào hū
huān hū
jīng hū
wèi hū
gāo hū
yāo hū
xiāo hū
kuáng hū
chuī hū
dǎ hū
zhuī hū
diǎn hū
diǎn hū
zì hū
zhǒng hū
欢乐地喊叫。驩，通“欢 ”。
欢乐地喊叫。驩，通“欢 ”。
宋欧阳修《资政殿大学士吴公墓志铭》：“公前在河南 ，踰月而去， 河南人思之，闻其復来，皆驩呼逆于路。” 清黄遵宪《逐客篇》：“驩呼满载归，羣夸国极乐。” 锺广生《辛亥新疆定变纪略》：“百姓驩呼，贾不迁市，民不易业，閲二日而事大定。”
同“欢”。
呼读音：hū呼hū(1)（动）生物体把体内的气体排出体外（跟‘吸’相对）：～吸｜～出一口气。(2)（动）大声喊：～声｜欢～｜～口号｜大声疾～。(3)（动）叫；叫人来：直～其名｜一～百诺｜～之即来；挥之即去。(4)（Hū）姓。(5)象声词：北风～～地吹。