yú àn
yú pǔ
yú xīn
yú guǎng
yú mí
yú nú
yú biǎn
yú lǔ
yú hàn
yú fù
yú shī
yú huò
yú lòu
yú chéng
yú dòng
yú fán
yú zhuó
yú zhōng
yú xī
yú chōng
yú bì
yú ǎo
yú zéi
yú rú
yú xìng
yú qíng
yú chǔn
yú kuǎn
yú gǔ
yú hāng
yú qiǎn
yú gàn
yú àn
yú làn
yú méng
yú yǒng
yú yě
yú zhí
yú liè
yú yán
yú juàn
yú bèn
yú sú
yú hān
yú sù
yú chī
yú chōng
yú chǔn
yú bǐ
yú lóng
yú yín
yú què
yú shèn
yú lǔ
yú xiào
yú nán
yú wán
yú guǎn
yú tún
yú yōng
yú kuáng
yú kěn
yú ruò
yú jiàn
yú xiǔ
yú dùn
yú xián
yú àn
yú huái
yú duǎn
yú kǔn
yú jìn
yú mào
yú mèi
yú jiǎo
yú měng
yú zhǔ
yú dùn
yú wǎng
yú gǔ
yú báo
yú yī
yú luàn
yú gōng
yú lǎo
yú méng
yú nòng
yú bào
yú chán
yú sè
yú zhì
yú kuì
yú rén
yú lǜ
yú wèi
yú yí
yú zhuàng
yú nuò
yú cè
yú wū
yú zhī
yú róu
yú sǒu
yú fū
yú jiàn
yú mào
yú jiān
yú dàn
yú duò
yú gù
yú yōng
yú méng
yú míng
yú gǔ
yú zhuō
⒈ 愚笨而懒惰。亦指愚笨懒惰的人。
引宋欧阳修《本论上》：“故上自天子之郊，下至乡党，莫不有学，择民之聪明者而习焉，使相告语而诱劝其愚墯。”
愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。
墯读音：duò1.古同“堕”。
2.古通“惰”。