yú zhī
yú róu
yú méng
yú wèi
yú méng
yú yōng
yú nuò
yú sǒu
yú duǎn
yú chǔn
yú nán
yú mào
yú zhuàng
yú yín
yú gǔ
yú měng
yú xiǔ
yú pǔ
yú mí
yú nòng
yú chéng
yú xīn
yú kuì
yú míng
yú làn
yú bèn
yú sù
yú sè
yú zhì
yú yí
yú dùn
yú qíng
yú zhuó
yú dàn
yú àn
yú chī
yú xìng
yú fù
yú ǎo
yú kěn
yú duò
yú lǔ
yú gǔ
yú huái
yú rén
yú wǎng
yú chōng
yú lǔ
yú hāng
yú chǔn
yú yōng
yú cè
yú fū
yú bì
yú xián
yú lóng
yú sú
yú kǔn
yú luàn
yú rú
yú biǎn
yú lǜ
yú zhōng
yú bào
yú báo
yú yǒng
yú àn
yú zéi
yú hàn
yú yě
yú dòng
yú chán
yú yī
yú ruò
yú gù
yú mèi
yú yán
yú guǎng
yú lòu
yú jiàn
yú xī
yú liè
yú tún
yú gǔ
yú wū
yú dùn
yú mào
yú jiàn
yú wán
yú gàn
yú lǎo
yú gōng
yú nú
yú shī
yú guǎn
yú juàn
yú hān
yú qiǎn
yú zhí
yú chōng
yú àn
yú méng
yú huò
yú què
yú shèn
yú xiào
yú kuáng
yú jiān
yú jiǎo
yú kuǎn
yú zhǔ
yú jìn
yú fán
yú zhuō
yú bǐ
⒈ 愚钝，痴呆。
引《后汉书·张酺传》：“臣实愚憃，不及大体。”
唐韩愈《除官赴阙至江州寄鄂岳李大夫》诗：“我昔实愚憃，不能降色辞。”
愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。
憃读音：chōng憃chōng（形）〈文〉愚蠢。