yú yín
yú nuò
yú duò
yú duǎn
yú méng
yú méng
yú dùn
yú xī
yú rén
yú yě
yú wán
yú jiàn
yú chǔn
yú fū
yú guǎn
yú bèn
yú chéng
yú jiǎo
yú lòu
yú chōng
yú jiàn
yú báo
yú jìn
yú làn
yú wèi
yú zhì
yú sù
yú mào
yú zhī
yú gǔ
yú bào
yú chán
yú lǎo
yú zhuó
yú kuǎn
yú hāng
yú ruò
yú xiǔ
yú chī
yú tún
yú shī
yú shèn
yú gǔ
yú měng
yú mèi
yú lóng
yú pǔ
yú zhuō
yú huái
yú bì
yú mí
yú qíng
yú yōng
yú gǔ
yú chōng
yú gù
yú gàn
yú nòng
yú mào
yú yán
yú luàn
yú sè
yú huò
yú dòng
yú lǔ
yú jiān
yú yī
yú àn
yú zhǔ
yú xiào
yú ǎo
yú gōng
yú kuì
yú xián
yú róu
yú lǔ
yú xìng
yú rú
yú nú
yú yǒng
yú fù
yú sǒu
yú kěn
yú cè
yú yí
yú chǔn
yú zéi
yú dùn
yú lǜ
yú míng
yú nán
yú wǎng
yú qiǎn
yú què
yú biǎn
yú kuáng
yú zhōng
yú sú
yú zhí
yú hān
yú bǐ
yú àn
yú fán
yú yōng
yú àn
yú kǔn
yú xīn
yú dàn
yú hàn
yú wū
yú guǎng
yú liè
yú zhuàng
yú juàn
yú méng
xióng rú
dào rú
jùn rú
kēng rú
fǔ rú
chún rú
sòng rú
qǔ rú
shī rú
dà rú
jiù rú
guī rú
pì rú
wén rú
shēng rú
pì rú
shèng rú
lǐ rú
yīng rú
kēng rú
yuān rú
lóu rú
yú rú
sú rú
luó rú
sù rú
lǎo rú
jiān rú
wěi rú
yǎ rú
bà rú
lòu rú
jù rú
chún rú
wěn rú
zhū rú
suān rú
sān rú
kuí rú
jù rú
bǐ rú
yú rú
yōng rú
hóng rú
bā rú
mào rú
míng rú
hóng rú
hóng rú
kù rú
quǎn rú
mào rú
zōu rú
hóng rú
hòu rú
shì rú
zhū rú
pǔ rú
pín rú
hán rú
mào rú
lǐ rú
dào rú
sù rú
wài rú
lǔ rú
qiǎn rú
shù rú
qú rú
qú rú
shuò rú
jiàn rú
⒈ 昧于事理的儒者。
引《史记·秦始皇本纪》：“丞相李斯曰：‘……今陛下创大业，建万世之功，固非愚儒所知。’”
《汉书·张汤传》：“上问汤，汤曰：‘此愚儒无知。’”
愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。
儒读音：rú儒rú(1)（名）春秋时以孔子为代表的学派：～术｜～生。(2)（名）旧时指读书人：～医｜老～。