dùn fàng
dùn rǔ
dùn zhì
dùn yòng
dùn shè
dùn rán
dùn chí
dùn jì
dùn bì
dùn rèn
dùn yì
dùn gǔ
dùn le
dùn pāi
dùn fàn
dùn cuò
dùn fèi
dùn duàn
dùn tuō
dùn hào
dùn jǐ
dùn kāi
dùn wán
dùn shuāi
dùn yǔ
dùn wù
dùn shēn
dùn chuǎn
dùn huō
dùn mén
dùn ěr
dùn pèi
dùn lún
dùn jiē
dùn sù
dùn pú
dùn zú
dùn xiē
dùn bó
dùn kè
dùn shí
dùn yè
dùn kōng
dùn cuì
dùn bǐ
dùn dāo
dùn bǎo
dùn qì
dùn shǒu
dùn jì
dùn jù
dùn wò
dùn jiàn
dùn lǚ
dùn jìn
dùn zuó
dùn jiě
dùn luò
dùn guān
dùn liú
dùn fǎ
dùn qǔ
dùn chǔ
dùn lì
dùn liè
dùn jiǎ
dùn xià
dùn jué
dùn gōng
dùn duó
dùn rù
dùn kuī
dùn duàn
dùn zhōu
dùn è
dùn cuò
dùn hàn
dùn dì
dùn mù
dùn lù
dùn xiāo
dùn yīng
dùn zú
dùn xùn
dùn bèi
dùn xiǔ
dùn jī
dùn cuì
dùn jūn
dùn jí
dùn è
dùn jiāng
dùn zhěng
dùn jué
dùn mèi
dùn jiào
dùn hū
dùn dì
dùn hé
dùn jiǎo
dùn duàn
dùn hùn
dùn dùn
dùn bīng
dùn wěi
dùn fáng
dùn diē
dùn zhèng
dùn bì
dùn dòu
dùn lǎo
dùn zǔ
dùn kǒu
dùn shuō
dùn piě
dùn léi
dùn qì
dùn fú
dùn bì
dùn pǐ
dùn yǔ
dùn hàn
dùn yān
dùn rǎo
dùn cì
dùn tā
dùn yáng
dùn bǎo
dùn kùn
dùn zhuàng
dùn dǎng
dùn è
dùn zhù
dùn wǎng
dùn fú
dùn chí
dùn sǎng
céng bǎo
yàn bǎo
zhōng bǎo
wēn bǎo
sī bǎo
yíng bǎo
bàn bǎo
xùn bǎo
chōng bǎo
sù bǎo
ruǎn bǎo
yǎn bǎo
guǎn bǎo
ráo bǎo
zū bǎo
yù bǎo
yīn bǎo
zuì bǎo
yú bǎo
sù bǎo
yì bǎo
wèi bǎo
yíng bǎo
fēng bǎo
huāng bǎo
dùn bǎo
hān bǎo
nài bǎo
gǔ bǎo
⒈ 谓一下子吃饱。
引明何良俊《四友斋丛说·尊生》：“尊年之人不可顿饱，但频频与食，使脾胃易化，穀气长存。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
饱读音：bǎo饱bǎo(1)本义：（形）满足了食量（跟‘饿’相对）：（形）满足了食量（跟‘饿’相对）(2)（形）饱满：谷粒儿很～。(3)（副）足足地；充分：～经风霜。(4)（动）满足：一～眼福。