jiàn chǔ
jiàn kē
jiàn dāng
jiàn chén
jiàn yán
jiàn huì
jiàn shuō
jiàn shé
jiàn zhèng
jiàn zhǐ
jiàn zhèng
jiàn yuàn
jiàn sī
jiàn zhāng
jiàn liè
jiàn yù
jiàn pí
jiàn guǒ
jiàn qiē
jiàn shì
jiàn zhēng
jiàn shū
jiàn guò
jiàn lù
jiàn gōng
jiàn guān
jiàn sǔn
jiàn yì
jiàn shū
jiàn zǔ
jiàn jiè
jiàn fǔ
jiàn xiàn
jiàn hán
jiàn shǔ
jiàn nán
jiàn liè
jiàn cí
jiàn yǒu
jiàn yuán
jiàn zhí
jiàn yù
jiàn shě
jiàn gǔ
jiàn pō
jiàn shěng
jiàn cáo
jiàn cǎo
jiàn wéi
jiàn náng
jiàn guǐ
jiàn láng
jiàn xùn
jiàn zhǐ
jiàn jiè
jiàn quàn
jiàn jǔ
jiàn yuàn
dào chǔ
huá chǔ
jiǎ chǔ
xī chǔ
xī chǔ
chuí chǔ
èr chǔ
hán chǔ
kǎo chǔ
āi chǔ
jiǎ chǔ
jǐ chǔ
jīng chǔ
huāng chǔ
bǎng chǔ
qī chǔ
zhàng chǔ
shēn chǔ
xīn chǔ
zhēn chǔ
jī chǔ
chuàng chǔ
cháng chǔ
héng chǔ
shù chǔ
xīn chǔ
páng chǔ
tà chǔ
mán chǔ
píng chǔ
chuàng chǔ
nán chǔ
xiàn chǔ
cǎn chǔ
qīng chu
sù chǔ
chóu chǔ
hè chǔ
jiǎ chǔ
zé chǔ
biān chǔ
jiàn chǔ
xià chǔ
jùn chǔ
huī chǔ
suān chǔ
jùn chǔ
cún chǔ
wú chǔ
shāng chǔ
jí chǔ
běi chǔ
cuò chǔ
qí chǔ
bà chǔ
chen chǔ
zǔ chǔ
zhāng chǔ
sàn chǔ
sān chǔ
liǎng chǔ
huān chǔ
kǎo chǔ
cōng chǔ
jī chǔ
kù chǔ
chuí chǔ
kǔ chǔ
péng chǔ
chuí chǔ
cè chǔ
xīn chǔ
fán chǔ
tòng chǔ
bēi chǔ
qiáo chǔ
⒈ 春秋时楚孙叔敖用“螳螂捕蝉,黄雀在后”的故事谏阻楚庄王伐晋。事见《韩诗外传》卷十。后用以为典。
引唐骆宾王《秋晨同淄州毛司马秋九咏·秋蝉》:“隐榆非諫楚,噪柳异悲潘。”
谏jiàn(动)旧时称规劝君主、尊长;使之改正错误:从~如流|进~。
楚读音:chǔ楚chǔ(1)(形)〈书〉痛苦:苦~。(2)(名)牡荆;落叶灌木;开青色或紫色的穗状小花;鲜叶供药用。(3)古国名。在今湖南;湖北一带;战国七雄之一:~国。(4)姓。