làn kāi
làn yǐn
làn huò
làn hu
làn mù
làn bǐng
làn yíng
làn zǐ
làn cháng
làn shǎng
làn huài
làn ruò
làn wèi
làn bān
làn bài
làn yóu
làn kē
làn zhǔ
làn é
làn zuì
làn zhào
làn fǔ
làn ròu
làn jiàn
làn bǎn
làn zhàng
làn dòu
làn gàn
làn shèn
làn shí
làn yì
làn shā
làn zhǐ
làn huáng
làn mí
làn màn
làn shì
làn jiǎo
làn ní
làn kuì
làn màn
làn wěi
làn yáng
làn zǐ
làn zhàng
làn màn
làn fàn
làn yín
làn wū
làn zǎi
làn kā
làn zhuó
làn suì
làn shǒu
làn fā
làn jiāng
làn tuō
làn shú
làn làn
làn yún
làn hàn
làn jiàng
làn táo
làn zhēng
làn huǒ
làn liào
làn zǎi
làn yè
làn hóng
làn màn
làn sǔn
làn miào
huǐ huài
jiān huài
qǐn huài
pò huài
chè huài
tà huài
dǎo huài
làn huài
sàn huài
bèi huài
jī huài
chí huài
cuī huài
bēng huài
yán huài
lún huài
duàn huài
líng huài
tì huài
duò huài
bài huài
bì huài
duò huài
yì huài
xiāo huài
fā huài
liáng huài
táo huài
niān huài
fǔ huài
xì huài
tū huài
záo pī
shā huài
pǐ huài
niè huài
bèi huài
jué huài
cán huài
zǔ huài
fèi huài
niè huài
chǒng huài
què huài
sǔn huài
tuí huài
shǐ huài
quē huài
huī huài
zhuàng huài
hǎo huài
wū huài
zāo huài
jǔ huài
bì huài
kān huài
tuó huài
shāng huài
xiǔ huài
bāo huài
náo huài
nòng huài
biàn huài
gǔ huài
xīng huài
duò huài
chéng huài
⒈ 腐烂败坏。
引南朝宋谢惠连《祭古冢文》：“水中有甘蔗节及梅李核瓜瓣，皆浮出，不甚烂坏。”
《法苑珠林》卷十一：“至脓血地狱，脓血沸涌，罪人於中东西驰走，汤其身体，头面烂坏。”
清黄六鸿《福惠全书·刑名·验各种死伤上》：“尸有久弔未解，日久烂坏，肉溃见骨。”
烂làn(1)（形）基本义：某些固体物质组织破坏或水分增加后松软；熟透：某些固体物质组织破坏或水分增加后松软；熟透(2)（形）腐烂：～梨可以做酒。(3)（形）破碎；破烂：～纸｜破铜～铁｜衣服穿～了。(4)（形）头绪乱：一本～帐｜～摊子。
坏读音：huài,pēi,pī,péi[ huài ]1. 不好的；恶劣的，与“好”相对：坏人。坏事。坏习惯。
2. 东西受了损伤，被毁：破坏。败坏。
3. 坏主意：使坏。
4. 用在某些动词或形容词后，表示程度深：忙坏了。