hún fān
hún chū
hún fǔ
hún gàn
hún tíng
hún jīng
hún pà
hún pò
hún mèng
hún zhì
hún dàn
hún xiāo
hún dié
hún jǐng
hún duàn
hún sè
hún shén
hún shuǎng
hún hái
hún yī
hún fān
hún gòu
hún jiào
hún jiāo
hún shí
hún lù
hún dǎn
hún shǒu
hún rén
hún xiǎng
hún lóu
hún shè
hún yú
hún pái
hún tái
hún cháng
hún píng
hún zǐ
hún bào
hún jiàn
hún yì
hún hén
hún chuáng
hún xiāo
hún hún
hún suǐ
hún chē
hún qì
hún xī
hún líng
hún tíng
hún zhōu
qiú shuǎng
liàng shuǎng
chàng shuǎng
chí shuǎng
qíng shuǎng
qiàn shuǎng
ráo shuǎng
bù shuǎng
wéi shuǎng
cuì shuǎng
kuān shuǎng
chōng shuǎng
hún shuǎng
xié shuǎng
mèi shuǎng
qún shuǎng
áng shuǎng
sǒng shuǎng
kǎi shuǎng
sù shuǎng
lì shuǎng
jìng shuǎng
jīn shuǎng
tòu shuǎng
zhí shuǎng
líng shuǎng
liáng shuǎng
huá shuǎng
jīng shuǎng
qīng shuǎng
jiǎo shuǎng
kāng shuǎng
mài shuǎng
hóng shuǎng
gān shuǎng
míng shuǎng
jùn shuǎng
hù shuǎng
jùn shuǎng
tián shuǎng
sǎ shuǎng
jùn shuǎng
chéng shuǎng
yú shuǎng
hé shuǎng
xiāo shuǎng
háo shuǎng
gēng shuǎng
xuān shuǎng
liáng shuǎng
xiāo shuǎng
sù shuǎng
jùn shuǎng
qiū shuǎng
guāi shuǎng
lì shuǎng
kuài shuǎng
qīng shuǎng
xiù shuǎng
gāo shuǎng
nèn shuǎng
sà shuǎng
kǎi shuǎng
sēn shuǎng
kāng shuǎng
kàng shuǎng
xíng shuǎng
hóng shuǎng
nì shuǎng
qī shuǎng
kǒu shuǎng
chà shuǎng
qún shuǎng
zhēn shuǎng
jiàn shuǎng
lǎng shuǎng
sēn shuǎng
shū shuǎng
hū shuǎng
duān shuǎng
kuàng shuǎng
sà shuǎng
gān shuǎng
⒈ 犹魂魄、精神。
引北齐颜之推《颜氏家训·名实》：“世之汲汲者，不达此意，若其与魂爽俱昇，松柏偕茂者，惑矣哉！”
王利器集解：“谓魂魄精爽也。”
唐韩愈《为裴相公让官表》：“承命惊惶，魂爽飞越，俯仰天地，若无所容。”
宋曾巩《与北京韩侍中启》之二：“故魂爽虽驁於门閎，而候问不通於幕府。”
魂hún(1)（名）灵魂：～儿。(2)（名）指精神或情绪：梦绕～牵｜神～颠倒。(3)（名）指国家、民族的崇高的精神：国～｜民族～。
爽读音：shuǎng[ shuǎng ]1. 明朗，清亮：爽目。
2. 轻松，利落：清爽。凉爽。爽口。
3. 痛快，率（）直：爽朗。爽快。爽利。豪爽。直爽。
4. 差失，违背：爽信。爽约（失约）。毫厘不爽。屡试不爽。
5. 干脆，索性：爽性。
6. 舒服：爽心。爽意。爽适。身体不爽。