lǐ yàn
lǐ yáo
lǐ róu
lǐ xiàng
lǐ qǔ
lǐ rén
lǐ lài
lǐ è
lǐ shì
lǐ mín
lǐ shuō
lǐ tán
lǐ fù
lǐ dǔ
lǐ cí
lǐ sú
lǐ yī
lǐ jìn
lǐ lǜ
lǐ cí
lǐ dòng
lǐ yáo
lǐ qiǎn
lǐ yán
lǐ gē
lǐ rú
lǐ zǐ
lǐ yǔ
lǐ yě
lǐ xiè
lǐ yǔ
lǐ bǐ
lǐ ěr
lǐ yǔ
lǔ rú
qǔ rú
zhū rú
yōng rú
shù rú
sù rú
bā rú
guī rú
yǎ rú
quǎn rú
sù rú
hóng rú
kuí rú
sān rú
jù rú
jù rú
chún rú
bǐ rú
hán rú
lǐ rú
míng rú
pín rú
shèng rú
yú rú
wěn rú
dào rú
dà rú
mào rú
yīng rú
lǐ rú
pì rú
fǔ rú
shēng rú
suān rú
sòng rú
shì rú
kēng rú
pǔ rú
lǎo rú
luó rú
wěi rú
zhū rú
lòu rú
hóng rú
hóng rú
qú rú
hóng rú
wén rú
qú rú
shuò rú
chún rú
sú rú
qiǎn rú
mào rú
wài rú
zōu rú
mào rú
lóu rú
shī rú
jiù rú
yuān rú
pì rú
jùn rú
xióng rú
jiàn rú
dào rú
jiān rú
kù rú
hòu rú
kēng rú
bà rú
yú rú
⒈ 见识浅陋的儒生。
引宋陆游《谢参政启》：“分章析句于蓬枢瓮牖之下，学但慕于俚儒。”
明沉德符《野获编·词曲·填词名手》：“年来俚儒之稍通音律者，伶人之稍习文墨者，动輒编成一传。自谓得沉吏部九宫正音之秘。”
见识浅陋的儒生。