shuò xiǎng
shuò fū
shuò dé
shuò sù
shuò cái
shuò nǚ
shuò móu
shuò xián
shuò mào
shuò rén
shuò guǒ
shuò shēng
shuò zhuàng
shuò lǎo
shuò huà
shuò wàng
shuò míng
shuò rú
shuò liàng
shuò shǔ
shuò shì
shuò cè
shuò lín
shuò shuò
shuò xué
shuò xūn
shuò gōng
shuò yàn
shuò lì
shuò dà
shuò cái
shuò fǔ
qú rú
jiù rú
pì rú
lòu rú
shù rú
fǔ rú
sù rú
hán rú
chún rú
míng rú
wěi rú
jù rú
lǐ rú
sòng rú
shēng rú
kuí rú
yīng rú
wài rú
hóng rú
qú rú
mào rú
lóu rú
kù rú
yú rú
yōng rú
xióng rú
jù rú
yǎ rú
pín rú
jiàn rú
hóng rú
hóng rú
zōu rú
kēng rú
jiān rú
shuò rú
qiǎn rú
zhū rú
bà rú
yú rú
mào rú
shì rú
hóng rú
chún rú
jùn rú
dào rú
lǎo rú
qǔ rú
pì rú
yuān rú
luó rú
wěn rú
bā rú
wén rú
shèng rú
sān rú
mào rú
suān rú
quǎn rú
lǔ rú
dà rú
shī rú
hòu rú
guī rú
zhū rú
pǔ rú
kēng rú
lǐ rú
dào rú
bǐ rú
sù rú
sú rú
⒈ 大儒。
引《隶释·汉外黄令高彪碑》：“京夏硕儒，海内儁彦。”
晋葛洪《抱朴子·尚博》：“百家之言，虽有步起，皆出硕儒之思，成才士之手。”
北齐颜之推《颜氏家训·勉学》：“时清河郡守邢峙，当世硕儒，助吾证之，赧然而伏。”
清钱谦益《祖文明先赠太常寺卿加赠正议大夫南京通政司通政使制》：“古有立德，今为硕儒。”
康有为《大同书》甲部绪言：“於万国之元老、硕儒、名士、美人，亦多执手、接茵、联袂、分羹而致其亲爱矣。”
大儒。
1. 〔硕士〕学位名，高于“学士”。
2. 大：硕老。硕材。硕学（博学，亦指博学的人）。硕壮。硕果累累（喻巨大的成绩）。硕大无朋（形容无比的大）。
儒读音：rú儒rú(1)（名）春秋时以孔子为代表的学派：～术｜～生。(2)（名）旧时指读书人：～医｜老～。