hóng mào
hóng lú
hóng táo
hóng liáo
hóng yùn
hóng suàn
hóng suì
hóng yīn
hóng guī
hóng bō
hóng ēn
hóng zhī
hóng qiáo
hóng zhuàng
hóng xiū
hóng bǎo
hóng zǎo
hóng jūn
hóng shēng
hóng mó
hóng mó
hóng zhàng
hóng hú
hóng zī
hóng huà
hóng zhòu
hóng chí
hóng yí
hóng xì
hóng yuǎn
hóng gàn
hóng míng
hóng kuàng
hóng mài
hóng xiān
hóng tú
hóng rú
hóng mén
hóng mǎng
hóng fá
hóng tuān
hóng yè
hóng zhōng
hóng huāng
hóng zāi
hóng wēi
hóng xiàn
hóng yǎ
hóng zào
hóng zhǒng
hóng liàng
hóng bāng
hóng qú
hóng zuì
hóng lùn
hóng yá
hóng quán
hóng yùn
hóng shēn
hóng yìn
hóng kē
hóng ào
hóng bì
hóng yì
hóng yá
hóng yuán
hóng zuò
hóng hé
hóng yáng
hóng xūn
hóng lán
hóng suàn
hóng guǐ
hóng dōu
hóng zú
hóng zé
hóng cháo
hóng tóng
hóng jūn
hóng mài
hóng míng
hóng yuán
hóng yá
hóng sī
hóng jī
hóng níng
hóng fēn
hóng yuān
hóng hóng
hóng tǒng
hóng lào
hóng xī
hóng fù
hóng wéi
hóng yóu
hóng cāo
hóng hè
hóng měi
hóng shuǐ
hóng liè
hóng yīng
hóng huì
hóng tāo
hóng fàn
hóng méng
hóng xù
hóng dà
hóng dòng
hóng pì
hóng gōu
hóng róng
hóng xiū
hóng rùn
hóng méng
hóng shā
hóng fēng
hóng yù
hóng lú
hóng fān
hóng lǎng
hóng fàn
hóng cén
hóng jiā
hóng bǐ
hóng fú
hóng yì
hóng shēng
hóng zhī
hóng yǐn
hóng shī
hóng lín
hóng sì
hóng liàng
hóng táo
hóng lú
hóng shè
hóng biāo
hóng shèng
hóng liú
hóng sì
hóng dé
hóng lián
hóng lú
shì rú
fǔ rú
luó rú
lǔ rú
hóng rú
dào rú
yuān rú
lǐ rú
zhū rú
mào rú
lòu rú
yú rú
hóng rú
lǐ rú
xióng rú
yú rú
chún rú
kēng rú
kuí rú
shèng rú
pín rú
wěi rú
shuò rú
chún rú
sú rú
qiǎn rú
sān rú
hòu rú
jù rú
sù rú
wěn rú
míng rú
qú rú
lóu rú
wài rú
shù rú
jùn rú
yǎ rú
bā rú
kēng rú
qú rú
shī rú
bà rú
sòng rú
wén rú
quǎn rú
sù rú
jù rú
guī rú
pǔ rú
suān rú
zōu rú
pì rú
jiàn rú
jiān rú
lǎo rú
zhū rú
hán rú
kù rú
hóng rú
yīng rú
bǐ rú
dào rú
dà rú
shēng rú
pì rú
hóng rú
mào rú
qǔ rú
mào rú
jiù rú
yōng rú
⒈ 大儒。学门渊博的读书人。
引《南史·臧焘传》：“于时虞喜、范宣并以洪儒硕学，咸谓四府君神主无缘永存於百世。”
宋无名氏《新编分门古今类事·全火及第》：“进士张詡，临淮郡洪儒也。”
洪hóng(1)（形）大：～水｜～钟｜～炉｜～量。(2)（名）指洪水：防～｜蓄～。(3)（Hónɡ）姓。
儒读音：rú儒rú(1)（名）春秋时以孔子为代表的学派：～术｜～生。(2)（名）旧时指读书人：～医｜老～。