tóng gē
tóng méng
tóng jī
tóng hái
tóng pú
tóng yǔ
tóng sǒu
tóng tū
tóng yá
tóng guān
tóng xué
tóng xīn
tóng diān
tóng miào
tóng lì
tóng nán
tóng zhuāng
tóng sūn
tóng zhēn
tóng tóng
tóng qù
tóng yán
tóng xī
tóng ér
tóng mù
tóng gǔ
tóng shēn
tóng gōng
tóng zhì
tóng hūn
tóng jiǎo
tóng sì
tóng juàn
tóng niú
tóng kū
tóng mù
tóng cháng
tóng yáo
tóng láng
tóng róng
tóng shǒu
tóng yán
tóng qiè
tóng yáng
tóng zǐ
tóng nián
tóng nǚ
tóng mǎ
tóng rú
tóng guàn
tóng tǔ
tóng shù
tóng wán
tóng láng
tóng shān
tóng liàn
tóng guān
tóng yǎng
tóng yú
tóng yáo
tóng lì
tóng chǐ
tóng chèn
tóng dié
tóng wū
tóng ruò
⒈ 光秃。
引明唐顺之《游盘山赋》：“山童秃而无木，响草虫之唧唧。”
童tóng(1)（名）儿童；小孩子：顽～｜幼～。(2)（形）指没结婚的：～男｜～女。(3)（名）（～儿）旧时指未成年的仆人。(4)秃：～山。(5)（名）奴仆。(6)（Tónɡ）姓。
秃读音：tū秃tū(1)（人）没有头发；（鸟兽头或尾）没有毛：～顶｜～鹫。(2)（树木）没有枝叶。(3)物体的失去尖端。(4)首尾结构不完整：文章首尾有点～。