tóng róng
tóng nǚ
tóng dié
tóng lì
tóng juàn
tóng tū
tóng yán
tóng zǐ
tóng xīn
tóng zhì
tóng zhuāng
tóng yán
tóng guān
tóng mǎ
tóng jī
tóng yáng
tóng láng
tóng nán
tóng nián
tóng sūn
tóng chèn
tóng shù
tóng jiǎo
tóng hūn
tóng yá
tóng ér
tóng tǔ
tóng láng
tóng qù
tóng shēn
tóng wū
tóng xī
tóng xué
tóng guàn
tóng mù
tóng niú
tóng shǒu
tóng gē
tóng sǒu
tóng yǎng
tóng gǔ
tóng shān
tóng sì
tóng diān
tóng chǐ
tóng zhēn
tóng yú
tóng kū
tóng lì
tóng tóng
tóng guān
tóng yáo
tóng yáo
tóng hái
tóng liàn
tóng qiè
tóng wán
tóng mù
tóng méng
tóng pú
tóng rú
tóng ruò
tóng yǔ
tóng cháng
tóng miào
tóng gōng
yōng pú
nán pú
yù pú
xī pú
gé pú
róng pú
jīn pú
jiān pú
chén pú
diān pū
péi pú
fèn pú
wán pú
bì pú
jiàn pú
qún pū
qī pú
juě pú
lǎo pú
chāng pú
shì pú
háng pú
qīng pú
cūn pú
nǚ pú
jī pú
yōng pú
dàng pú
yǎn pú
xiāo pú
bì pú
quán pú
tóng pú
tóng pú
dùn pú
xuàn pú
lì pú
tài pú
cháng pú
cān pú
qiàn pú
lìn pú
diàn pú
mén pú
jīng pú
jiān pú
sàng pú
zāng pú
liáo pú
gēng pú
chē pú
zhì pū
sī pú
chén pú
jiāng pū
lìng pú
diē pú
jī pú
zhōng pú
gōng pú
dà pú
qiáo pú
mù pú
bīn pú
gàn pú
qún pú
yì pú
zhǔ pú
yǔn pú
nú pú
dān pú
diān pú
zhāi pú
zōu pú
(.好工具)童仆tóngpú
(1) 家中侍候主人的孩童和仆人
英houseboy(2) 男仆
英menservant⒈ 家童和仆人。泛指奴仆。
引《易·旅》：“旅其次，怀其资，得童僕贞。”
晋张华《轻薄篇》：“童僕餘粱肉，婢妾蹈綾罗。”
明汤显祖《紫钗记·春闱赴洛》：“主人能及第，童僕也登天。”
家童与仆役，后泛指仆人。也作「僮仆」。
童tóng(1)（名）儿童；小孩子：顽～｜幼～。(2)（形）指没结婚的：～男｜～女。(3)（名）（～儿）旧时指未成年的仆人。(4)秃：～山。(5)（名）奴仆。(6)（Tónɡ）姓。
仆读音：pū,pú[ pú ]1. 被人雇佣差遣服务的人，与“主”相对：仆人。仆从。
2. 旧谦称“我”。