tóng tóng
tóng shēn
tóng hūn
tóng yán
tóng méng
tóng jī
tóng yǎng
tóng zhēn
tóng lì
tóng sǒu
tóng qiè
tóng shǒu
tóng jiǎo
tóng mù
tóng gōng
tóng yǔ
tóng liàn
tóng pú
tóng juàn
tóng dié
tóng mù
tóng sì
tóng guān
tóng yú
tóng zhuāng
tóng xué
tóng gē
tóng kū
tóng xī
tóng lì
tóng cháng
tóng ruò
tóng nán
tóng hái
tóng tū
tóng láng
tóng yán
tóng qù
tóng shān
tóng yáo
tóng yá
tóng róng
tóng rú
tóng wū
tóng xīn
tóng yáo
tóng guàn
tóng zhì
tóng gǔ
tóng niú
tóng diān
tóng zǐ
tóng sūn
tóng tǔ
tóng miào
tóng láng
tóng chǐ
tóng nǚ
tóng guān
tóng mǎ
tóng wán
tóng ér
tóng chèn
tóng yáng
tóng nián
tóng shù
⒈ 茂盛貌；重迭貌。
引《三国志·蜀志·先主传》：“有桑树高五尺餘，遥望见童童如小车盖。”
唐陈陶《涂山怀古》诗：“当时执圭处，佳气仍童童。”
宋陆游《云童童行》：“云童童，挟雨来。”
清袁枚《题江天云树图》诗：“越王城下树，童童千扶桑。”
⒉ 光秃貌。
引汉苏武《答李陵》诗：“童童孤生柳，寄根河水泥。”
宋梅尧臣《杨公蕴之革亭宰》诗：“今生拗都尽，秃株立童童。”
清蒲松龄《聊斋志异·董生》：“髀肉如脂，尻骨童童。”
何垠注：“童童，秃也。”
树叶浓密而下垂的样子。