chán méng
dà méng
rú méng
jī méng
mái méng
lóng méng
lài méng
máng mēng
kēng mēng
míng méng
yōu méng
fēng méng
yǎo méng
bèi méng
wěng méng
fù méng
kōng méng
xùn méng
féng méng
qǐ méng
mào méng
mí méng
kāi méng
wēi méng
sōng méng
chén méng
hún méng
wú méng
yù méng
diǎn méng
bù méng
kōng méng
huì méng
mián méng
biǎo méng
guī méng
chéng méng
nèi měng
hóng méng
mǔ méng
biāo méng
bāo méng
mì méng
yǎng méng
cōng méng
zhē méng
jǐn méng
wū méng
gū méng
kōng méng
jì méng
bāo méng
duān méng
ā méng
zhān méng
kùn méng
què méng
míng méng
zhuāng méng
tuō méng
yù méng
jiàng méng
hóng méng
bái méng
hūn mēng
duō méng
wán méng
yǔ méng
gǔ méng
yīn méng
tóng méng
miè méng
tóng méng
zhuān méng
qǐ méng
dūn méng
dùn méng
chōng méng
míng méng
mò méng
yòu méng
hòng méng
tài méng
hùn mēng
píng méng
kè méng
fēng méng
dōng méng
zhòng méng
xìng méng
fā mēng
xiā mēng
mò méng
àn méng
qī méng
jī méng
bì méng
hé méng
héng méng
jiǎng méng
mí méng
zhōng méng
jùn méng
míng méng
yú méng
miè méng
⒈ 十干中乙的别称。古代用以纪年。
引《尔雅·释天》：“太岁在甲曰閼逢，在乙曰旃蒙。”
清恽敬《答董牧唐》：“旃蒙之春，东上象湖，士女盛殷，礼文亦富。”
旃zhān（代）是‘之、焉’两字的合音词：勉～！
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。