wán bì
wán xì
wán mín
wán pú
wán chóu
wán kuàng
wán guǎng
wán hūn
wán jiàn
wán sì
wán sè
wán shì
wán è
wán shuǎ
wán jí
wán héng
wán xiāo
wán hòu
wán bēn
wán lǔ
wán qū
wán hěn
wán míng
wán kuài
wán chá
wán pǐ
wán bì
wán gù
wán yún
wán gù
wán bēn
wán liè
wán fěi
wán biāo
wán míng
wán ān
wán ròu
wán jiù
wán sī
wán zhì
wán rén
wán tóng
wán yán
wán sù
wán mí
wán hū
wán biāo
wán bì
wán nú
wán shū
wán dùn
wán gǔ
wán yàn
wán fǔ
wán cái
wán zhèng
wán àn
wán huá
wán chán
wán qián
wán shū
wán hěn
wán tiě
wán dùn
wán jiǎo
wán miù
wán sú
wán yín
wán bèi
wán mò
wán ào
wán wéi
wán xiōng
wán bì
wán gěng
wán xuǎn
wán bì
wán hàn
wán nú
wán sè
wán lǔ
wán kuàng
wán tān
wán sè
wán pí
wán rǒng
wán hù
wán tóng
wán zhuō
wán mào
wán wán
wán cí
wán báo
wán wán
wán pú
wán zhuān
wán nuò
wán tí
wán jūn
wán chī
wán shí
wán kàng
wán méng
wán lóng
wán nüè
wán jù
wán bèi
wán lòu
wán zuò
wán zào
wán dí
wán yú
wán huà
wán bǐ
wán fú
wán hù
wán qiáng
bù méng
wěng méng
kāi méng
dōng méng
zhuān méng
bái méng
hóng méng
wēi méng
fā mēng
diǎn méng
yù méng
tóng méng
kè méng
jī méng
mián méng
zhē méng
rú méng
àn méng
bèi méng
tài méng
lài méng
chán méng
kùn méng
píng méng
wū méng
kōng méng
qī méng
cōng méng
mǔ méng
bāo méng
míng méng
dùn méng
mái méng
tóng méng
miè méng
jiǎng méng
yǎo méng
jì méng
chén méng
féng méng
zhuāng méng
xìng méng
lóng méng
huì méng
yú méng
hé méng
yòu méng
kēng mēng
hūn mēng
yōu méng
fù méng
miè méng
dūn méng
guī méng
hún méng
ā méng
biāo méng
zhān méng
dà méng
sōng méng
bì méng
zhòng méng
duān méng
hóng méng
yù méng
hùn mēng
qǐ méng
máng mēng
xiā mēng
mí méng
yīn méng
jiàng méng
duō méng
kōng méng
míng méng
wán méng
jī méng
mò méng
gū méng
gǔ méng
què méng
nèi měng
mò méng
héng méng
jùn méng
mì méng
jǐn méng
xùn méng
mí méng
zhōng méng
biǎo méng
wú méng
fēng méng
hòng méng
qǐ méng
fēng méng
chéng méng
míng méng
yǔ méng
mào méng
yǎng méng
tuō méng
chōng méng
míng méng
kōng méng
bāo méng
⒈ 愚钝蒙昧。
引汉蔡邕《巴郡太守谢版》：“臣当以顽蒙，不闲职政。”
《太平广记》卷二〇四引唐卢□ 《逸史·李謩》：“又曰：‘第十三叠误入水调，足下知之乎？’ 李生曰：‘某顽蒙，实不觉。’”
愚蠢、愚笨。
顽wán(1)（动）（基本义）不驯服：～固。(2)（形）愚蠢无知：愚～。(3)（形）不容易开导或制伏；固执：～石｜冥～不灵。(4)（形）顽皮：～童｜刁～。(5)同“玩”。
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。