lài hūn
lài zhài
lài hūn
lài yī
lài lài
lài héng
lài de
lài dā
lài jīng
lài shì
lài huó
lài dǎi
lài yē
lài shì
lài chán
lài dì
lài pí
lài lì
lài hǎo
lài xué
lài tuō
lài méng
lài zhàng
lài zi
lài cǎo
lài zhàng
lài tǐ
lài qīn
mào méng
wán méng
míng méng
fù méng
bèi méng
zhōng méng
míng méng
duān méng
kōng méng
lài méng
tóng méng
ā méng
hóng méng
qī méng
dūn méng
bù méng
qǐ méng
tuō méng
gǔ méng
xiā mēng
hún méng
zhòng méng
wū méng
yǎo méng
jùn méng
biāo méng
fēng méng
zhuāng méng
féng méng
rú méng
bái méng
huì méng
àn méng
mí méng
yù méng
hūn mēng
hùn mēng
gū méng
héng méng
jiǎng méng
cōng méng
chōng méng
píng méng
wēi méng
mò méng
yòu méng
kè méng
bāo méng
qǐ méng
tài méng
zhān méng
hóng méng
zhē méng
chéng méng
jì méng
míng méng
yù méng
bì méng
míng méng
jī méng
kōng méng
kōng méng
diǎn méng
jiàng méng
chán méng
nèi měng
guī méng
yú méng
mǔ méng
mí méng
miè méng
yǔ méng
xùn méng
mái méng
duō méng
fēng méng
dōng méng
wú méng
kāi méng
kùn méng
què méng
máng mēng
tóng méng
zhuān méng
jī méng
yīn méng
wěng méng
kēng mēng
hé méng
hòng méng
mì méng
miè méng
dà méng
biǎo méng
mián méng
yǎng méng
xìng méng
mò méng
dùn méng
bāo méng
fā mēng
yōu méng
lóng méng
sōng méng
jǐn méng
chén méng
⒈ 敬词。幸而蒙受。
引汉王褒《洞箫赋》：“赖蒙圣化，从容中道，乐不滛兮。”
《魏书·刑罚志》：“赖蒙大宥，身命获全。”
赖lài(1)（动）依赖；依靠：仰～。(2)（动）指无赖：耍～｜～皮。(3)（动）留在某处不肯走开：孩子看到玩具；～着不肯走。(4)（动）不承认自己的错误或责任；抵赖：事实俱在；～是～不掉的。(5)（动）硬说别人有错误；诬赖：自己做错了；不能～别人。(6)（动）责怪：不能～哪一个人。(7)（动）（Lài）姓。赖lài（形）〈口〉不好；坏：今年庄稼长得真不～。
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。