máng mēng
dōng méng
dà méng
hūn mēng
biǎo méng
dùn méng
diǎn méng
míng méng
qǐ méng
yōu méng
fēng méng
yù méng
wēi méng
sōng méng
bāo méng
kōng méng
gǔ méng
zhē méng
miè méng
zhōng méng
míng méng
xìng méng
chén méng
chéng méng
hùn mēng
jī méng
yǎng méng
mái méng
yǔ méng
bì méng
xiā mēng
dūn méng
lóng méng
qǐ méng
wán méng
qī méng
míng méng
jiàng méng
tóng méng
bèi méng
mǔ méng
bái méng
huì méng
héng méng
jī méng
yù méng
xùn méng
féng méng
yú méng
jiǎng méng
kōng méng
cōng méng
yòu méng
zhān méng
zhuān méng
miè méng
rú méng
jǐn méng
mì méng
hóng méng
mò méng
fā mēng
tuō méng
bù méng
tài méng
kùn méng
jì méng
què méng
bāo méng
mò méng
biāo méng
mí méng
kēng mēng
jùn méng
duō méng
guī méng
kè méng
zhuāng méng
ā méng
píng méng
hòng méng
fēng méng
chán méng
wū méng
zhòng méng
hóng méng
míng méng
àn méng
fù méng
nèi měng
chōng méng
yīn méng
wěng méng
mí méng
gū méng
duān méng
yǎo méng
lài méng
mián méng
kōng méng
mào méng
wú méng
kāi méng
tóng méng
hún méng
hé méng
⒈ 发蒙；启蒙。
引语出《易·蒙》：“苞蒙，吉。”
陆德明释文引郑玄曰：“苞，当作彪。彪，文也。”
章炳麟《訄书·哀清史》：“彪蒙之用，斯在扬搉大端，令知古今进化之轨而已。”
彪biāo(1)（名）老虎身上的花纹。比喻文采。(2)（名）〈书〉小老虎；比喻身材高大。(3)（名）姓。
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。