xìng mén
xìng huì
xìng chéng
xìng lái
xìng duǎn
xìng jì
xìng kuī
xìng lín
xìng shēng
xìng jiā
xìng shì
xìng kǒng
xìng miǎn
xìng zāi
xìng qì
xìng ér
xìng shòu
xìng dài
xìng yuàn
xìng hǎo
xìng mèi
xìng duō
xìng míng
xìng cuò
xìng yùn
xìng xǐ
xìng lè
xìng nì
xìng shèn
xìng jī
xìng mín
xìng cóng
xìng nìng
xìng dāng
xìng ēn
xìng yǒu
xìng gù
xìng shì
xìng fú
xìng jìn
xìng rǔ
xìng jì
xìng lù
xìng dòu
xìng shǎng
xìng chá
xìng fū
xìng cún
xìng méng
xìng rén
xìng qīng
xìng bì
xìng xìng
xìng jìn
xìng chàng
xìng jiāo
xìng ài
xìng xīn
xìng qǔ
xìng zhì
xìng tīng
mò méng
jǐn méng
hùn mēng
yù méng
zhuāng méng
mí méng
hún méng
chán méng
biǎo méng
duō méng
chéng méng
yōu méng
dà méng
kōng méng
qǐ méng
gū méng
fēng méng
jī méng
mián méng
bèi méng
chén méng
jiǎng méng
fù méng
jì méng
kùn méng
bù méng
kōng méng
kè méng
xìng méng
tóng méng
xiā mēng
yù méng
mì méng
zhōng méng
zhē méng
mái méng
píng méng
wán méng
fā mēng
mào méng
cōng méng
chōng méng
zhuān méng
mǔ méng
tài méng
wú méng
kāi méng
kōng méng
gǔ méng
hòng méng
àn méng
jiàng méng
zhān méng
tuō méng
qǐ méng
biāo méng
jī méng
hūn mēng
nèi měng
ā méng
wēi méng
hóng méng
dōng méng
lóng méng
dùn méng
jùn méng
yǎo méng
bāo méng
yòu méng
qī méng
féng méng
xùn méng
miè méng
bì méng
rú méng
yǎng méng
yǔ méng
míng méng
mò méng
míng méng
guī méng
yú méng
máng mēng
wū méng
bāo méng
hé méng
mí méng
wěng méng
dūn méng
diǎn méng
què méng
duān méng
hóng méng
míng méng
yīn méng
míng méng
héng méng
zhòng méng
kēng mēng
fēng méng
bái méng
miè méng
sōng méng
tóng méng
lài méng
huì méng
⒈ 犹言承蒙。常用为客套语。
引晋陆机《园葵诗》：“幸蒙高墉德，玄景荫素蕤。”
唐韩愈《贺雨表》：“微臣幸蒙宠任，获覩殊祥。”
承蒙。
幸xìng(1)（名）幸福；幸运：荣～｜三生有～。(2)（动）认为幸福而高兴：欣～｜庆～｜～灾乐祸。(3)（动）〈书〉望；希望：～勿推却。(4)（副）侥幸：～亏｜～免。(5)（动）〈书〉宠幸：～臣。(6)（动）旧时指皇帝到达某地：巡～｜临～。(7)姓。
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。