fèng míng
yú míng
yín míng
zhōng míng
jiàn míng
tà míng
hǒu míng
tuó míng
hóu míng
léi míng
hán míng
yē míng
tuān míng
lù míng
shè míng
bēi míng
hōng míng
gòu míng
jī míng
xiāo míng
suān míng
háo míng
dòu míng
luán míng
zhēng míng
shēn míng
fēi míng
xiào míng
qiāng míng
wā míng
bí míng
gòng míng
āi míng
jīng míng
tí míng
yīng míng
yōng míng
lóng míng
chán míng
yù míng
zhōng míng
hū míng
niú míng
yuān míng
xiào míng
jiū míng
bào míng
cháng míng
ěr míng
hé míng
sī míng
yī míng
jiāo míng
hè míng
chuǎn míng
xiāo míng
yīng míng
hǒu míng
guàn míng
zì míng
⒈ 后用为典故，谓思妇因天将雨而为其征夫担忧。
引《诗·豳风·东山》：“我徂东山，慆慆不归。我来自东，零雨其濛。鸛鸣于垤，妇叹于室。洒埽穹窒，我征聿至。”
郑玄笺：“鸛，水鸟也。将阴雨则鸣，行者於阴雨尤苦，妇念之，则叹於室也。”
汉王粲《从军诗》之二：“哀彼东山人，喟然感鸛鸣。”
南朝宋谢灵运《撰征赋》：“岂初征之惧对，冀鸛鸣之在垤。”
⒉ 谓天将雨。
引唐白居易《得景为宰秋雩刺史责其非时辞云旱甚苦不雩恐为灾判》：“虽蓐收之戒序，雩亦何伤？冀有闻於鸛鸣，庶无虑於狼顾。”
鹳guàn（名）鸟名；羽毛有灰色；白色或黑色；嘴长而直；形状像鹤。住在江、河、湖、沼的旁边；捕食鱼、虾等。常见的有白鹳、黑鹳两种。
鸣读音：míng鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。