hóu míng
niú míng
qiāng míng
yī míng
jiāo míng
tà míng
hán míng
fèng míng
bí míng
xiào míng
zì míng
guàn míng
yōng míng
zhōng míng
jiū míng
hè míng
suān míng
cháng míng
xiào míng
lù míng
hǒu míng
zhēng míng
hǒu míng
tuó míng
yuān míng
bào míng
tuān míng
chán míng
ěr míng
jīng míng
bēi míng
gòng míng
xiāo míng
dòu míng
yīng míng
zhōng míng
jī míng
luán míng
yù míng
chuǎn míng
lóng míng
yīng míng
sī míng
háo míng
yín míng
yú míng
xiāo míng
āi míng
shè míng
yē míng
tí míng
wā míng
hū míng
fēi míng
jiàn míng
gòu míng
léi míng
hōng míng
shēn míng
hé míng
啼鸣tímíng
(1) 鸣叫
(好工具.)英the cry of birds or animals⒈ 鸣叫。
引《诗刊》1978年第2期：“是百灵鸟在沙滩上啼鸣？是大马哈在江中心撒欢？”
啼tí(1)（动）出声的哭。(2)（动）（某些鸟兽）叫。
鸣读音：míng鸣míng(1)（动）（鸟兽或昆虫）叫：鸡～｜蝉～。(2)（动）发出声音；使发出声音：雷～｜耳～。(3)（动）表达；发表（情感、意见、主张）：～谢｜～冤。