tǔ bái
tǔ yán
tǔ xī
tǔ cáo
tǔ huī
tǔ qì
tǔ fān
tǔ qì
tǔ lù
tǔ chéng
tǔ cí
tǔ shù
tǔ shé
tǔ fèng
tǔ yú
tù mo
tǔ hú
tǔ lū
tǔ qí
tǔ yīn
tǔ bǔ
tǔ yào
tǔ yàn
tǔ gēn
tǔ fā
tǔ pū
tǔ hóng
tǔ gòng
tǔ gāng
tǔ xī
tǔ tán
tǔ fàng
tǔ xuàn
tǔ kuǎn
tǔ pā
tǔ mà
tǔ rú
tǔ xù
tǔ sī
tǔ huǒ
tǔ tú
tǔ zhàn
tǔ yàn
tǔ hún
tǔ lì
tǔ huā
tǔ lěi
tǔ jué
tǔ yàn
tǔ yá
tǔ lǜ
tǔ yǎo
tǔ cí
tǔ wò
tǔ yīn
tǔ lou
tǔ bū
tǔ tán
tǔ shí
tǔ kǒu
tǔ nà
tǔ zhuō
tǔ xī
tǔ yào
tǔ yào
tǔ tūn
tù xiè
tǔ fǎ
tǔ huí
tǔ suì
tǔ nì
tǔ hú
tǔ kuǎn
tǔ xià
tǔ zhū
tǔ shǔ
tǔ xī
tǔ bō
kōng lǜ
róu lǜ
cǎn lǜ
tǔ lǜ
fěn lǜ
shuǐ lǜ
xiān lǜ
è lǜ
tóng lǜ
zhū lǜ
pǐn lǜ
jìng lǜ
bì lǜ
qī lǜ
cǎo lǜ
é lǜ
cuì lǜ
hú lǜ
shí lǜ
mò lǜ
sēn lǜ
míng lǜ
cǎi lǜ
cháng lǜ
qìn lǜ
zōng lǜ
dài lǜ
é lǜ
dòu lǜ
zōng lǜ
guān lǜ
guì lǜ
lí lǜ
liǔ lǜ
qīng lǜ
zhì lǜ
guǒ lǜ
fán lǜ
cōng lǜ
chì lǜ
xiǎo lǜ
hēi lǜ
zhuó lǜ
líng lǜ
píng lǜ
xì lǜ
jiāo lǜ
shū lǜ
dī lǜ
guà lǜ
yóu lǜ
chéng lǜ
nèn lǜ
呈现翠绿色。
三国魏曹植《芙蓉赋》：“丝条垂珠，丹荣吐緑。” 唐宋之问《太平公主山池赋》：“高閤翔云，丹巖吐緑。”
1. 使东西从口里出来：吐痰。吞吐。吐刚茹柔（吐出硬的，吃下软的；喻欺软怕硬）。
2. 放出，露出：高粱吐穗。吐故纳新。
3. 说出：吐话。一吐为快。
绿读音：lǜ,lù[ lǜ ]1. 蓝和黄混合成的颜色，一般草和树叶呈现这种颜色：绿色。绿叶。绿灯。绿化。绿洲。绿茶。绿地。绿茸茸。绿水青山。