méng téng
léi téng
diāo téng
guì téng
fú téng
hōng téng
pēng téng
nào teng
měng téng
zhí téng
méng téng
gē téng
fèi téng
huān téng
qiān téng
fēi téng
tú téng
dǎo teng
kuà téng
hǒng téng
qiāo téng
hūn téng
xiān téng
bēng téng
qiáo téng
zhī téng
xuàn téng
fǎn téng
pēn téng
pǎo téng
zú téng
juàn téng
chí téng
qí téng
fēn téng
cuān téng
fēi téng
xiān téng
chuī téng
bào téng
chōng téng
fǎn teng
zhē teng
shēng téng
líng téng
chāo téng
zhuǎn téng
pū tēng
yīng téng
hōng téng
bō téng
pù téng
pèi téng
pào téng
xiāng téng
bēn téng
tī téng
tāo téng
yún téng
xuān téng
qiān téng
dǎo teng
méng téng
bǎo téng
zhì téng
lóng téng
biāo téng
qiāo téng
chì téng
dǎo téng
jué téng
bēn téng
qìng téng
xiāo téng
xuān teng
zhēng téng
rè téng
huān téng
qiào téng
bò téng
dáo téng
⒈ 犹腾跃。
引《淮南子·原道训》：“动溶无形之域，而翱翔忽区之上；邅回川谷之间，而滔腾大荒之野。”
高诱注引李氏曰：“滔腾犹蹈腾也。”
滔tāo（形）大水弥漫：～天大罪｜白浪～天。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。