yīng jià
yīng zhǐ
yīng bèi
yīng wǔ
yīng nì
yīng jiù
yīng è
yīng quán
yīng dūn
yīng diàn
yīng jūn
yīng péng
yīng yǒng
yīng fēng
yīng zī
yīng quǎn
yīng mǎ
yīng hú
yīng shì
yīng lú
yīng yáng
yīng zhān
yīng zhǎo
yīng chuán
yīng yǎn
yīng shī
yīng mù
yīng yáng
yīng rén
yīng fāng
yīng téng
yīng shùn
yīng gōu
yīng cāi
yīng yào
yīng huà
méng téng
fēi téng
diāo téng
pū tēng
juàn téng
chí téng
tī téng
zhēng téng
qiào téng
fēi téng
fú téng
jué téng
hōng téng
tāo téng
xuān teng
méng téng
fǎn teng
chōng téng
hūn téng
pēng téng
cuān téng
zhē teng
kuà téng
zhuǎn téng
dǎo teng
bò téng
dǎo teng
xiāo téng
shēng téng
biāo téng
pào téng
měng téng
gē téng
bào téng
zhì téng
bǎo téng
xuān téng
qí téng
léi téng
zhí téng
méng téng
fǎn téng
xiān téng
qiāo téng
qiān téng
qìng téng
tú téng
pēn téng
chì téng
bō téng
xuàn téng
hǒng téng
bēn téng
huān téng
rè téng
pù téng
yīng téng
xiāng téng
qiān téng
pǎo téng
pèi téng
qiāo téng
zú téng
fèi téng
yún téng
fēn téng
lóng téng
nào teng
chāo téng
hōng téng
chuī téng
qiáo téng
líng téng
zhī téng
bēn téng
guì téng
dáo téng
huān téng
dǎo téng
xiān téng
bēng téng
⒈ 如鹰飞腾。形容战士骁勇、迅猛。
引唐杜甫《北征》诗：“所用皆鹰腾，破敌过箭疾。”
明吴易《威宁伯王襄敏公越》诗：“所部皆鹰腾，公也身搏战。”
鹰yīng（名）鸟类的一种；性凶猛。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。