shēng xù
shēng yìn
shēng tiān
shēng fú
shēng hào
shēng qiān
shēng hé
shēng yòu
shēng jí
shēng héng
shēng chú
shēng zhí
shēng tài
shēng lóng
shēng bá
shēng huá
shēng míng
shēng bān
shēng miè
shēng gé
shēng chǔ
shēng chù
shēng zhǎng
shēng xué
shēng mì
shēng lì
shēng zhì
shēng yú
shēng liè
shēng dì
shēng xiǎn
shēng sháo
shēng chāo
shēng zào
shēng cā
shēng bǔ
shēng ōu
shēng guān
shēng chà
shēng míng
shēng gāo
shēng gē
shēng guān
shēng xíng
shēng kōng
shēng wēn
shēng tài
shēng téng
shēng shāng
shēng huǒ
shēng xiá
shēng jí
shēng liàn
shēng méi
shēng jìn
shēng lì
shēng píng
shēng xuán
shēng fēng
shēng jiàng
shēng jiǎ
shēng yīn
shēng táng
shēng shuǐ
shēng guò
shēng cháng
shēng dǒu
shēng tiào
shēng gǒng
shēng xiān
shēng chén
shēng gōng
shēng qí
shēng hú
shēng shǒu
shēng shǎng
shēng róng
shēng kè
shēng yáng
shēng diào
shēng huà
shēng xī
shēng fā
shēng qǐ
shēng xiá
shēng jī
shēng diàn
shēng liáo
shēng chē
shēng pān
shēng zhù
shēng cháo
shēng chù
chì téng
líng téng
fú téng
pū tēng
xiān téng
huān téng
xiāo téng
méng téng
xiāng téng
biāo téng
bēn téng
fèi téng
pù téng
gē téng
zhí téng
xuàn téng
nào teng
bō téng
bēn téng
jué téng
hūn téng
zhē teng
lóng téng
zhuǎn téng
hǒng téng
pèi téng
xuān téng
hōng téng
pēng téng
tī téng
yún téng
qiáo téng
fēi téng
méng téng
fǎn téng
pēn téng
huān téng
zú téng
qiān téng
qiān téng
guì téng
juàn téng
fǎn teng
chōng téng
bò téng
bǎo téng
chāo téng
zhī téng
dáo téng
pào téng
bēng téng
méng téng
tú téng
xiān téng
tāo téng
fēn téng
kuà téng
chuī téng
qìng téng
měng téng
rè téng
fēi téng
dǎo teng
dǎo teng
hōng téng
qiào téng
qiāo téng
qiāo téng
qí téng
dǎo téng
léi téng
xuān teng
diāo téng
yīng téng
shēng téng
chí téng
zhì téng
cuān téng
bào téng
zhēng téng
pǎo téng
升腾shēngténg
(1) 升入天空;往(好工具.)上升
例在目光中灿灿地生光，如包藏火焰的大雾，旋转而且升腾。——《雪》英rise(2) 涌出;爆发出
例一股力量从心里升腾起来英gush(3) 升官;发迹
英advancement⒈ 谓超脱尘世。
引晋葛洪《抱朴子·释滞》：“欲少留，则且止而佐时；欲昇腾，则凌霄而轻举者：上士也。”
⒉ 上升。向高处迁移。
引唐李商隐《井泥四十韵》：“昇腾不自意，畴昔忽已乖。”
⒊ 汹涌奔腾。
引唐李屿《过洞庭》诗：“昇腾人莫测，安隐路何忧！”
⒋ 犹昂藏。气宇轩昂。
引明无名氏《打董达》第一折：“虽然是一布衣，但昇腾七尺身。”
1. 腾跃；向上升起。 《后汉书·郑太传赞》：“公业称豪，骏声升腾。”
晋干宝《搜神记》卷一：“公将与余，生羽毛兮。升腾青云，蹈梁甫兮。”
宋张载《横渠易说·繫辞上》：“人自鼻相摩，以荡於腹中，物既消烁，气復升腾。”
王蒙《火之歌》：“青春是火，它炽热、活泼、勇敢而自由，它要求燃烧，要求升腾，要求开辟自己的道路。”
⒌ 升官，发迹。
引《后汉书·左雄传》：“踊跃升腾，超等踰匹。”
宋梅尧臣《依韵和宋中道见寄》诗：“旧朋升腾皆俊良，殁不发语生括囊。”
《三国演义》第三八回：“身未升腾思退步，成功应忆去时言。”
《再生缘》第九回：“况观少华公子貌，宛然仪表出人羣。必然有个升腾日，难满灾消逐此心。”
⒍ 修道成仙。
引唐元稹《刘氏馆集隐客》诗：“诗客爱时景，道人话升腾。”
向上升起。
升shēng(1)（动）由低往高移动：上～。(2)（动）（等级）提高：～级。（量）(3)（动）容量单位。十合（ɡě）等于一升；十升等于一斗。现用市升；一市升合公制一升；即1000毫升。(4)（动）量粮食的器具；容量为斗的十分之一。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。