bǎo téng
chōng téng
dǎo téng
huān téng
zú téng
xiāo téng
pèi téng
zhí téng
qiáo téng
rè téng
méng téng
shēng téng
méng téng
dǎo teng
kuà téng
fēi téng
pǎo téng
bēng téng
qiāo téng
xuān téng
zhì téng
bò téng
hōng téng
nào teng
fēi téng
bào téng
biāo téng
zhēng téng
pào téng
měng téng
tī téng
fēn téng
fú téng
xiān téng
huān téng
léi téng
pù téng
hūn téng
qiāo téng
xuàn téng
diāo téng
pēng téng
zhē teng
méng téng
zhī téng
bēn téng
líng téng
qiān téng
zhuǎn téng
chì téng
bō téng
yīng téng
dáo téng
qí téng
pū tēng
tú téng
qìng téng
tāo téng
lóng téng
bēn téng
pēn téng
fǎn teng
fǎn téng
cuān téng
xuān teng
fèi téng
yún téng
chuī téng
dǎo teng
guì téng
xiāng téng
chí téng
xiān téng
chāo téng
qiān téng
hōng téng
hǒng téng
qiào téng
juàn téng
jué téng
gē téng
⒈ 形容模模糊糊，神志不清。
引唐韩偓《马上见》诗：“和裙穿玉鐙，隔袖把金鞭。去带瞢腾醉，归成困顿眠。”
一本作“懵腾”。 明邵璨《香囊记·南归》：“客梦阑珊，乡心迢递，瞢腾似被餘酲。”
清龚自珍《高阳台》词：“一笛飞来，关山何处秋声？秋花绕帐瞢腾卧，醒来时芳讯微闻。”
刘大白《邮吻·静夜》诗：“瞢腾，梦里魂飞无定，有梦也何如醒！”
神智不清的样子。
1. 目不明：目光瞢然。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。