yún téng
xuān teng
qiāo téng
zhēng téng
chí téng
zhē teng
dáo téng
shēng téng
hōng téng
qiān téng
zhì téng
juàn téng
hūn téng
huān téng
bò téng
fǎn teng
tī téng
zú téng
chōng téng
qiào téng
tú téng
méng téng
pēng téng
fǎn téng
fèi téng
bēn téng
qiáo téng
yīng téng
chì téng
guì téng
hǒng téng
gē téng
hōng téng
huān téng
jué téng
bào téng
fēn téng
bǎo téng
dǎo teng
biāo téng
xiān téng
bō téng
pù téng
cuān téng
qiān téng
zhuǎn téng
bēng téng
chāo téng
kuà téng
pū tēng
měng téng
pào téng
lóng téng
fēi téng
léi téng
rè téng
qí téng
dǎo teng
pǎo téng
nào teng
tāo téng
chuī téng
fēi téng
xuàn téng
pēn téng
qiāo téng
qìng téng
xiāo téng
pèi téng
xiān téng
méng téng
dǎo téng
méng téng
xuān téng
zhí téng
xiāng téng
zhī téng
líng téng
fú téng
bēn téng
diāo téng
⒈ 蒙矓；迷糊。
引唐韩偓《马上见》诗：“去带懵腾醉，归因困顿眠。”
南唐冯延巳《金错刀》词：“只销几觉懵腾睡，身外功名任有无。”
明王錂《春芜记·宸游》：“不觉神情恍惚，睡思懵腾。”
清纪昀《阅微草堂笔记·姑妄听之四》：“乃繫马於树，倚树小憩，渐懵腾睡去。”
半醉半醒，神智不清。
懵měng（形）懵懂；糊涂；不明事理。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。