qìng téng
chuī téng
kuà téng
hōng téng
pēn téng
hǒng téng
bǎo téng
dǎo téng
dǎo teng
xiāng téng
xiān téng
juàn téng
pēng téng
pū tēng
yún téng
rè téng
pèi téng
fēi téng
dáo téng
bò téng
qiào téng
méng téng
zú téng
fēn téng
méng téng
shēng téng
pǎo téng
qiāo téng
guì téng
zhì téng
fǎn téng
zhí téng
huān téng
xuān teng
xiāo téng
bēn téng
tāo téng
dǎo teng
hōng téng
qiāo téng
qiáo téng
méng téng
qiān téng
xuān téng
zhuǎn téng
fǎn teng
zhē teng
nào teng
fèi téng
tī téng
huān téng
cuān téng
zhī téng
bēn téng
líng téng
xuàn téng
pù téng
chí téng
bào téng
pào téng
léi téng
lóng téng
fú téng
qiān téng
bō téng
chōng téng
qí téng
gē téng
měng téng
zhēng téng
chì téng
diāo téng
hūn téng
biāo téng
fēi téng
jué téng
tú téng
xiān téng
bēng téng
yīng téng
chāo téng
⒈ 飞腾貌。
引《文选·嵇康＜琴赋＞》：“沛腾遌而竞趣，翕暐曄而繁縟。状若崇山，又象流波。浩浩汤汤，鬱兮峩峩。”
吕延济注：“声飞腾繁盛貌。”
沛pèi（形）〈书〉盛大；旺盛：～然｜充～。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。