gē bì
gē dùn
gē gé
gē shí
gē bō
gē dié
gē dùn
gē lǔ
gē fá
gē fū
gē zhé
gē jǐ
gē qí
gē mǎ
gē jiǎo
gē shū
gē jiàn
gē chuán
gē rèn
gē chán
gē lóu
gē kǎn
gē chéng
gē kǎi
gē máng
gē máo
gē shǐ
gē bīng
gē fǎ
gē jí
gē jiǎ
gē chuán
jiè jiàn
è jiàn
fú jiàn
xuán jiàn
xǔ jiàn
xué jiàn
xiá jiàn
kūn jiàn
fēng jiàn
wán jiàn
huì jiàn
shì jiàn
shū jiàn
sǒng jiàn
jiǎng jiàn
lì jiàn
bié jiàn
guà jiàn
shān jiàn
tán jiàn
mù jiàn
wén jiàn
bān jiàn
dàn jiàn
xǐ jiàn
yí jiàn
huā jiàn
líng jiàn
cháng jiàn
mài jiàn
kòu jiàn
shí jiàn
jiǎo jiàn
dùn jiàn
kuǎi jiàn
cí jiàn
guān jiàn
sān jiàn
cì jiàn
píng jiàn
fēng jiàn
xīng jiàn
qì jiàn
fú jiàn
yú jiàn
chěng jiàn
huì jiàn
qín jiàn
sī jiàn
zhé jiàn
fēng jiàn
zhù jiàn
hēi jiàn
gōng jiàn
chǔ jiàn
gū jiàn
chǐ jiàn
gǔ jiàn
shǒu jiàn
zhòng jiàn
dāo jiàn
zhì jiàn
tuō jiàn
xiàng jiàn
jīn jiàn
jiàn jiàn
bá jiàn
tí jiàn
qīng jiàn
bān jiàn
dài jiàn
àn jiàn
shì jiàn
làng jiàn
lù jiàn
lóng jiàn
wǔ jiàn
tí jiàn
lùn jiàn
yù jiàn
mái jiàn
shuǐ jiàn
pú jiàn
ōu jiàn
hàn jiàn
fǔ jiàn
yōng jiàn
zhàng jiàn
qí jiàn
jiě jiàn
míng jiàn
qǐng jiàn
gù jiàn
fù jiàn
shén jiàn
zhàng jiàn
qīng jiàn
àn jiàn
pèi jiàn
shuāng jiàn
jué jiàn
shuō jiàn
xióng jiàn
cì jiàn
wú jiàn
bǎo jiàn
jī jiàn
gē jiàn
jù jiàn
duǎn jiàn
qiāng jiàn
tiào jiàn
戈和剑。亦泛指兵器。
⒈ 戈和剑。亦泛指兵器。
引《墨子·节葬下》：“戈剑、羽旄、齿革，寝而埋之，满意。”
《吕氏春秋·侈乐》：“世之人主，多以珠玉戈剑为寳，愈多而民愈怨。”
唐白居易《东南行一百韵》：“戈剑星芒耀，鱼龙电策驱。”
戈gē(1)（名）古代兵器；横刃；用青铜或铁制成；装有长柄。(2)（Gē）姓。
剑读音：jiàn剑jiàn（名）古代兵器；青铜或铁制成；长条形；一端尖；两边有刃；可以佩带。