làng jiàn
shān jiàn
shí jiàn
è jiàn
shuō jiàn
gǔ jiàn
àn jiàn
ōu jiàn
shì jiàn
shǒu jiàn
dāo jiàn
lì jiàn
qīng jiàn
àn jiàn
wú jiàn
zhàng jiàn
sǒng jiàn
pú jiàn
chǔ jiàn
bān jiàn
bǎo jiàn
gē jiàn
bān jiàn
xué jiàn
dùn jiàn
fēng jiàn
píng jiàn
shū jiàn
shuǐ jiàn
lóng jiàn
gōng jiàn
hàn jiàn
xiàng jiàn
mái jiàn
chěng jiàn
tiào jiàn
jiǎng jiàn
cháng jiàn
xiá jiàn
sān jiàn
fú jiàn
sī jiàn
duǎn jiàn
fú jiàn
shuāng jiàn
kòu jiàn
qǐng jiàn
mài jiàn
zhù jiàn
cí jiàn
wán jiàn
xǔ jiàn
cì jiàn
fēng jiàn
guà jiàn
bá jiàn
tuō jiàn
jī jiàn
zhì jiàn
jiàn jiàn
jù jiàn
yōng jiàn
shì jiàn
dài jiàn
fēng jiàn
xióng jiàn
chǐ jiàn
qì jiàn
xuán jiàn
jiè jiàn
qí jiàn
jiǎo jiàn
yù jiàn
yí jiàn
fù jiàn
jué jiàn
yú jiàn
huì jiàn
huā jiàn
gù jiàn
bié jiàn
tí jiàn
hēi jiàn
xǐ jiàn
wǔ jiàn
fǔ jiàn
pèi jiàn
xīng jiàn
guān jiàn
tí jiàn
huì jiàn
qīng jiàn
zhòng jiàn
dàn jiàn
zhé jiàn
lù jiàn
líng jiàn
tán jiàn
cì jiàn
jīn jiàn
kuǎi jiàn
qín jiàn
míng jiàn
kūn jiàn
jiě jiàn
mù jiàn
lùn jiàn
qiāng jiàn
gū jiàn
shén jiàn
zhàng jiàn
wén jiàn
⒈ 古代杂技名。表演时使用铃和剑。
引《文选·张衡＜西京赋＞》：“跳丸剑之挥霍，走索上而相逢。”
张铣注：“丸，铃也。挥霍，铃剑上下貌。”
南朝宋鲍照《舞鹤赋》：“巾拂两停，丸剑双止。”
唐元稹《西凉伎》诗：“前头百戏竞撩乱，丸剑跳躑霜雪浮。”
丸wán(1)（名）（～儿）球形的小东西。(2)（名）丸药；制成丸儿的药。(3)（量）用于丸药：几～药。
剑读音：jiàn剑jiàn（名）古代兵器；青铜或铁制成；长条形；一端尖；两边有刃；可以佩带。