yōng è
yōng jù
yōng dài
yōng dǔ
yōng zhǒu
yōng cù
yōng jué
yōng yòu
yōng jiàn
yōng zhǔ
yōng gài
yōng zhòng
yōng qīn
yōng bì
yōng gé
yōng huì
yōng jí
yōng zhǒu
yōng jié
yōng hù
yōng chí
yōng tǔ
yōng yòu
yōng wèi
yōng bié
yōng bí
yōng quán
yōng wá
yōng shū
yōng bīng
yōng xī
yōng yù
yōng zhì
yōng lú
yōng bì
yōng dǔn
yōng jūn
yōng shàn
yōng chuán
yōng huì
yōng dài
yōng guàn
yōng huái
yōng jiàn
yōng sè
yōng yù
yōng bèi
yōng yǒu
yōng lì
yōng zhǒng
yōng bào
yōng è
yōng jù
yōng jǐng
yōng tà
yōng zhǒng
yōng bìng
yōng jǐ
yōng wèi
yōng dào
yōng rù
yōng bī
yōng fú
yōng hè
xiá jiàn
mù jiàn
dāo jiàn
pèi jiàn
gǔ jiàn
zhàng jiàn
sān jiàn
qīng jiàn
cì jiàn
fēng jiàn
qí jiàn
zhù jiàn
gōng jiàn
guān jiàn
huì jiàn
xīng jiàn
xióng jiàn
yí jiàn
mái jiàn
fēng jiàn
jīn jiàn
fú jiàn
jiǎng jiàn
dàn jiàn
fēng jiàn
lì jiàn
shuō jiàn
sī jiàn
cháng jiàn
xuán jiàn
gū jiàn
shān jiàn
qì jiàn
tán jiàn
shuǐ jiàn
àn jiàn
tiào jiàn
chǔ jiàn
lù jiàn
yōng jiàn
shí jiàn
qǐng jiàn
xué jiàn
shén jiàn
chǐ jiàn
jiǎo jiàn
hēi jiàn
pú jiàn
shì jiàn
sǒng jiàn
chěng jiàn
qín jiàn
kuǎi jiàn
fù jiàn
bǎo jiàn
jué jiàn
fǔ jiàn
wǔ jiàn
píng jiàn
wú jiàn
tí jiàn
shǒu jiàn
shì jiàn
huā jiàn
yù jiàn
zhì jiàn
líng jiàn
wén jiàn
mài jiàn
kòu jiàn
bān jiàn
wán jiàn
dài jiàn
xǐ jiàn
lùn jiàn
jiàn jiàn
làng jiàn
cí jiàn
shū jiàn
cì jiàn
míng jiàn
tuō jiàn
qīng jiàn
qiāng jiàn
fú jiàn
zhòng jiàn
bān jiàn
kūn jiàn
zhé jiàn
bié jiàn
dùn jiàn
jī jiàn
xǔ jiàn
zhàng jiàn
bá jiàn
ōu jiàn
hàn jiàn
gù jiàn
àn jiàn
è jiàn
jiè jiàn
huì jiàn
xiàng jiàn
yú jiàn
jiě jiàn
gē jiàn
duǎn jiàn
lóng jiàn
tí jiàn
shuāng jiàn
jù jiàn
guà jiàn
⒈ 亦作“拥劒”。一种两螯大小不一的蟹。因其大螯利如剑，故称。
引晋崔豹《古今注·鱼虫》：“蟚蜞，小蟹，生海边泥中，食土，一名长唧。其一有螯偏大者名拥剑。”
宋洪迈《容斋四笔·临海蟹图》：“三曰拥剑。状如蟹而色黄，其一螯偏长三寸餘，有光。”
拥yōng(1)（动）抱：～抱｜～有。(2)（动）围着：簇～｜前呼后～。(3)（动）（人群）挤着走：～挤｜～塞｜蜂～｜一～而入。(4)（动）拥护：～戴｜～军优属｜～政爱民。
剑读音：jiàn剑jiàn（名）古代兵器；青铜或铁制成；长条形；一端尖；两边有刃；可以佩带。