shuō shì
shuō dào
shuō fàn
shuō huà
shuō tiān
shuō chéng
shuō tiē
shuō xǐ
shuō jīng
shuō jiē
shuō zhòng
shuō piào
shuō tán
shuō pò
shuō de
shuō xiào
shuō chè
shuō huà
shuō hǎo
shuō shá
shuō sòng
shuō qǐ
shuō nèi
shuō cí
shuō líng
shuō fēi
shuō qíng
shuō fú
shuō shì
shuō xiào
shuō qín
shuō jiě
shuō jiào
shuō he
shuō cuò
shuō chàng
shuō shì
shuō kè
shuō dòu
shuō yù
shuō bù
shuō jià
shuō fā
shuō shū
shuō zé
shuō diào
shuō chēng
shuō jiǎng
shuō yì
shuō méi
shuō mèng
shuō lǐ
shuō lè
shuō qīn
shuō cí
shuō niàn
shuō kuò
shuō kōng
shuō huái
shuō tóu
shuō cān
shuō jiàn
shuō jì
shuō lùn
shuō sǐ
shuō shù
shuō huāng
shuō kou
shuō jiè
shuō biǎo
shuō yǔ
shuō yù
shuō kuáng
shuō zhī
shuō shān
shuō jiàn
shuō wén
shuō fǎ
shuō běn
shuō gǔ
shuō jiā
shuō lì
shuō yán
shuō yǐn
shuō hé
shuō zuǐ
shuō tīng
shuō bái
shuō bǐng
shuō míng
shuō kuā
shuō xiàng
shuō kāi
shuō táo
shuō shuǎ
shuō huǎng
shuō táo
shuō shé
xuán jiàn
fǔ jiàn
fēng jiàn
yù jiàn
pú jiàn
jī jiàn
zhì jiàn
cì jiàn
míng jiàn
jiàn jiàn
shān jiàn
gù jiàn
kuǎi jiàn
jué jiàn
lù jiàn
hēi jiàn
xǔ jiàn
qí jiàn
xué jiàn
tí jiàn
zhàng jiàn
lùn jiàn
shuǐ jiàn
mù jiàn
yōng jiàn
guà jiàn
jiě jiàn
qì jiàn
mái jiàn
jù jiàn
tiào jiàn
wǔ jiàn
yí jiàn
zhé jiàn
tí jiàn
pèi jiàn
duǎn jiàn
gē jiàn
dùn jiàn
sān jiàn
shì jiàn
sī jiàn
cí jiàn
yú jiàn
chǐ jiàn
dài jiàn
xióng jiàn
gǔ jiàn
bān jiàn
huì jiàn
è jiàn
ōu jiàn
jīn jiàn
fēng jiàn
qǐng jiàn
shì jiàn
qīng jiàn
shǒu jiàn
hàn jiàn
shí jiàn
shuāng jiàn
xiá jiàn
tuō jiàn
cháng jiàn
chěng jiàn
bǎo jiàn
xǐ jiàn
lóng jiàn
làng jiàn
bān jiàn
cì jiàn
shū jiàn
qín jiàn
jiǎo jiàn
fú jiàn
jiǎng jiàn
lì jiàn
jiè jiàn
bié jiàn
àn jiàn
wán jiàn
tán jiàn
huì jiàn
qīng jiàn
líng jiàn
kūn jiàn
gū jiàn
sǒng jiàn
bá jiàn
dāo jiàn
dàn jiàn
fú jiàn
zhù jiàn
zhàng jiàn
xiàng jiàn
zhòng jiàn
shén jiàn
fù jiàn
wú jiàn
mài jiàn
qiāng jiàn
píng jiàn
gōng jiàn
fēng jiàn
kòu jiàn
shuō jiàn
xīng jiàn
huā jiàn
wén jiàn
àn jiàn
chǔ jiàn
guān jiàn
⒈ 亦作“说劒”。
引《庄子》有《说剑》篇，写赵文王好剑， 庄子往说之，云：“有天子剑，有诸侯剑，有庶人剑。”
劝文王好天子之剑。后遂以“説剑”指谈论武事。 唐杨炯《从甥梁錡墓志铭》：“歷诸侯而説剑，直之无前；引司马而操弓，观者如堵。”
唐高适《酬秘书弟兼寄幕下诸公》诗：“説剑增慷慨，论交持始终。”
宋辛弃疾《水调歌头·汤朝美司谏见和用韵为谢》词：“説剑论诗餘事，醉舞狂歌欲倒，老子颇堪哀。”
⒉ 亦作“说劒”。解掉佩剑。説，通“脱”。
引《礼记·乐记》：“裨冕搢笏，而虎賁之士説剑也。”
《左传·定公十三年》：“赵孟怒召午，而囚诸晋阳，使其从者説劒而入。”
1. 用话来表达意思：说话。说明。演说。解说。
2. 介绍：说合（ａ．从中介绍；ｂ．商议；ｃ．说和。“合”均读轻声）。说媒。
3. 言论，主张：学说。著书立说。
4. 责备：数说。
5. 文体的一种，如韩愈的《师说》。
剑读音：jiàn剑jiàn（名）古代兵器；青铜或铁制成；长条形；一端尖；两边有刃；可以佩带。