dūn zhǎng
dūn zāng
dūn shuō
dūn shì
dūn rán
dūn fāng
diāo gōng
dūn rú
dūn rèn
dūn mù
dūn jiù
dūn jiǎng
dūn què
dūn měi
dūn kěn
dūn míng
dūn lè
dūn jiǎng
dūn chì
dūn qiū
dūn dǔ
dūn kè
dūn jǐn
dūn páng
dūn cí
dūn yuàn
dūn lǜ
dūn dūn
dūn xìn
dūn pán
dūn mào
dūn yǔ
dūn zhǔ
dūn huà
dūn liáng
dūn kè
dūn lì
dūn miǎn
dūn chǔn
dūn dà
dūn páng
dūn guā
dūn huáng
dūn rén
dūn běn
dūn hài
dūn zhēn
dūn lǐ
dūn lì
dūn méng
dūn shèn
dūn shi
dūn sù
dūn pìn
dūn pò
dūn kǔn
dūn lún
dūn shàng
dūn bǐ
dūn hù
dūn yì
dūn qù
dūn chóng
dūn zuò
dūn qiāo
dūn mù
dūn méi
dūn pǐn
dūn pì
dūn quàn
dūn gù
dūn bī
dūn xué
dūn ài
dūn mǐn
dūn jiǎn
dūn yǎ
dūn hòu
dūn pì
dūn zhuó
dūn què
dūn chǔ
dūn jìng
dūn huì
dūn qiǎn
dūn shuò
dūn fù
dūn shòu
dūn jìn
dūn què
dūn shì
dūn mì
dūn máng
dūn qǐng
dūn chì
dūn cù
dūn mù
dūn jiào
dūn máng
dūn qià
dūn rù
dūn yuè
dūn xíng
dūn zhì
dūn pǔ
dūn hǎo
dūn zhuàng
dǎo rén
qiān rén
shēng rén
chuí rén
tǐ rén
zhì rén
fǔ rén
yǐ rén
shā rén
táo rén
lǚ rén
hé rén
bù rén
zhì rén
lǎn rén
huái rén
pān rén
huáng rén
chún rén
guī rén
dài rén
cí rén
bái rén
má rén
tóng rén
róu rén
xìng rén
lóng rén
chù rén
zǎo rén
hóng rén
guā rén
lián rén
huáng rén
ān rén
xiū rén
jī rén
mài rén
qīn rén
tóng rén
xián rén
chéng rén
zéi rén
kuān rén
méi rén
yǎng rén
yǎn rén
guǒ rén
wēn rén
bó rén
sōng rén
dà rén
sān rén
dūn rén
lì rén
dǔ rén
zhàng rén
mǐn rén
dāng rén
chún rén
⒈ 仁厚。
引语本《易·繫辞上》：“安土敦乎仁，故能爱。”
韩康伯注：“安土敦仁者，万物之情也。物顺其情，则仁功赡矣。”
《三国志·吴志·诸葛瑾传》：“诸葛敦仁，则天活物。”
笃厚仁孝。
1. 厚道，笃厚：敦朴。敦厚。敦实。
2. 诚心诚意：敦聘。敦请。
3. 督促：“使虞敦匠”。敦劝。敦促。
4. 姓。
仁读音：rén[ rén ]1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。