chún gù
chún yīn
chún hé
chún yī
chún bèi
chún xī
chún míng
chún bái
chún lì
chún gǔ
chún dǔ
chún jié
chún mián
chún shú
chún rén
chún shǔ
chún gōu
chún què
chún hú
chún yín
chún zhēn
chún qì
chún sù
chún zhēn
chún jìng
chún měi
chún chún
chún jiǎn
chún zhǒng
chún rú
chún què
chún jūn
chún sǔn
chún lì
chún yī
chún fēng
chún mào
chún yīn
chún shù
chún máng
chún jìng
chún jié
chún fú
chún shàn
chún dé
chún dù
chún zhì
chún shí
chún sè
chún gōu
chún chéng
chún rú
chún yì
chún shū
chún jīn
chún yáng
chún hòu
chún yī
chún jǐn
chún yǎ
chún pǔ
chún rán
chún gāng
chún xī
chún ài
chún mì
chún páng
chún zhì
chún quán
chún lì
chún huà
chún zhèng
chún zhì
chún cuì
chún zhì
chún qíng
chún liáng
chún chén
chún xiào
chún xíng
mài rén
má rén
huáng rén
tóng rén
shēng rén
yǎn rén
bái rén
sōng rén
chún rén
xiū rén
tóng rén
ān rén
lóng rén
huái rén
guǒ rén
tǐ rén
chún rén
yǎng rén
qīn rén
dài rén
yǐ rén
guā rén
lǚ rén
bù rén
táo rén
dūn rén
méi rén
fǔ rén
xìng rén
qiān rén
pān rén
dǎo rén
huáng rén
zéi rén
xián rén
kuān rén
sān rén
chéng rén
hé rén
cí rén
wēn rén
dà rén
zhì rén
bó rén
zhàng rén
chuí rén
dāng rén
jī rén
shā rén
zǎo rén
hóng rén
lián rén
róu rén
lǎn rén
dǔ rén
zhì rén
mǐn rén
lì rén
guī rén
chù rén
⒈ 至仁。
引《汉书·扬雄传下》：“今朝廷纯仁，遵道显义。”
汉王褒《四子讲德论》：“今圣主冠道德，履纯仁，被六艺，佩礼文，屡下明詔，举贤良，求术士，招异伦，拔俊茂。”
纯粹至诚的仁德。
纯chún(1)（形）单一不含杂质的：～金。(2)（形）纯粹：单～。
仁读音：rén[ rén ]1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。