yán zhì
yán juān
yán qí
yán zhǒng
yán mù
yán màn
yán zhù
yán cháng
yán lí
yán juàn
yán màn
yán yuán
yán yán
yán cù
yán zhǐ
yán yì
yán dòu
yán wéi
yán qī
yán chí
yán dí
yán shùn
yán wù
yán yíng
yán jié
yán yú
yán qǐ
yán huì
yán lù
yán bù
yán jiǔ
yán tiào
yán gé
yán é
yán chāng
yán lèi
yán huí
yán rù
yán dàng
yán shòu
yán zuò
yán kè
yán hòu
yán xù
yán zhǎn
yán guǎng
yán shēn
yán jīn
yán jiàn
yán nián
yán yuǎn
yán dǐng
yán gù
yán wàng
yán màn
yán yù
yán dào
yán yì
yán jí
yán jiǎng
yán kàn
yán nà
yán mào
yán qiān
yán nà
yán zhù
yán lóu
yán huǎn
yán yǔ
yán lù
yán lǎn
yán guāng
yán ái
yán duì
yán pìn
yán xuǎn
yán méi
yán bǎo
yán zhuó
yán mǐ
yán gē
yán dào
yán xī
yán shēng
yán wèn
yán chuǎn
yán zhēng
yán ān
yán qìng
yán mián
yán yǎng
yán dēng
yán āi
yán zhēng
yán xí
yán kuǎn
yán jiàn
yán líng
yán fā
yán lì
yán shí
yán yí
yán fǎng
yán jiù
yán líng
yán yǐn
yán rì
yán jǐng
yán jiē
yán yà
yán qǐng
yán màn
yán jū
yán hòu
yán yīng
yán liú
yán lǎn
hóng dǐng
hú dǐng
wèn dǐng
xuán dǐng
zhí dǐng
huái dǐng
xuān dǐng
chán dǐng
yào dǐng
kuāng dǐng
yù dǐng
wén dǐng
yīn dǐng
páo dǐng
qiè dǐng
yú dǐng
niú dǐng
tiáo dǐng
rǎn dǐng
guān dǐng
lóng dǐng
huáng dǐng
dìng dǐng
jìn dǐng
péi dǐng
zhōu dǐng
wèi dǐng
bǔ dǐng
pán dǐng
jīn dǐng
shì dǐng
fù dǐng
yīn dǐng
shén dǐng
wǔ dǐng
cuàn dǐng
xià dǐng
sī dǐng
chán dǐng
diàn dǐng
yán dǐng
fù dǐng
fèi dǐng
shāng dǐng
gān dǐng
dān dǐng
rèn dǐng
bǎo dǐng
láo dǐng
lá dǐng
shí dǐng
xíng dǐng
chēng dǐng
xiū dǐng
xǐ dǐng
xià dǐng
hū dǐng
chán dǐng
chóng dǐng
wáng dǐng
hàn dǐng
liáng dǐng
qiān dǐng
hè dǐng
ná dǐng
kuī dǐng
zhēn dǐng
fén dǐng
jiǔ dǐng
pò dǐng
shì dǐng
kǒng dǐng
sān dǐng
qiān dǐng
zhé dǐng
yàn dǐng
fāng dǐng
guī dǐng
zhuàn dǐng
yuán dǐng
shèng dǐng
xiǎng dǐng
lú dǐng
gàn dǐng
míng dǐng
liè dǐng
yí dǐng
wǎ dǐng
chán dǐng
xīn dǐng
tái dǐng
fēn dǐng
rán dǐng
wèi dǐng
gào dǐng
gāng dǐng
hé dǐng
zhōng dǐng
⒈ 倒覆的鼎。
引《墨子·非乐上》：“鐘犹是延鼎也，弗撞击，将何乐得焉哉！”
孙诒让间诂：“延鼎，盖谓偃覆之鼎。 《玉藻》郑注云：‘延，冕上覆也。’是‘延’有‘覆’义。鐘上弇下侈，与鼎相反，虚县（悬）弗击，则与鼎偃覆相类。”
延yán(1)（动）伸长；延长：蔓～｜绵～｜～年益寿｜苟～残喘。(2)（动）（时间）向后推迟：拖～｜～期。(3)（动）〈书〉聘请（教师、顾问等）：～师｜～医。(4)姓。
鼎读音：dǐng鼎dǐng(1)（名）古代煮东西用的器物；三足两耳：钟～。(2)（副）正当、 正在：～盛。