niú è
niú míng
niú hòu
niú tóng
niú táo
niú biǎo
niú tuǐ
niú chún
niú bàng
niú méng
niú jīn
niú rǔ
niú jīng
niú wáng
niú lǐ
niú kuài
niú mǐ
niú biān
niú lǐng
niú láo
niú chuǎn
niú kǒu
niú jiǔ
niú xīn
niú dú
niú dòu
niú sì
niú tián
niú xīng
niú shǐ
niú shǒu
niú bèi
niú bāi
niú xiǎng
niú kuài
niú bī
niú duó
niú wēn
niú zǐ
niú guān
niú tí
niú jī
niú bīng
niú xíng
niú gōng
niú guī
niú lào
niú āi
niú jìn
niú jù
niú jīn
niú yú
niú jīn
niú qiè
niú nián
niú cén
niú dùn
niú péng
niú suō
niú nǎi
niú láng
niú qi
niú yáng
niú dài
niú huò
niú tóu
niú nǎn
niú zǎi
niú ròu
niú kè
niú dòng
niú xī
niú shè
niú lí
niú niú
niú jiǎo
niú huò
niú shān
niú dòu
niú wā
niú yíng
niú yǐn
niú zhǒng
niú yī
niú chún
niú nǚ
niú shù
niú fèn
niú lì
niú xìng
niú dǐng
niú xià
niú jiāo
niú huáng
niú páng
niú dí
niú jì
niú chē
niú dāo
niú ǒu
niú dùn
niú zhǔ
niú rén
niú jīn
niú sōu
niú lù
niú gé
niú chī
niú mǎ
niú xiù
niú gēng
niú luán
niú máo
niú mǎ
niú quàn
niú mián
niú bā
niú zì
niú sū
niú jū
niú ěr
niú wū
niú pí
niú nǔ
wèi dǐng
shì dǐng
fù dǐng
yán dǐng
dìng dǐng
zhuàn dǐng
qiān dǐng
hú dǐng
páo dǐng
yí dǐng
wǔ dǐng
xiǎng dǐng
shāng dǐng
ná dǐng
liè dǐng
xiū dǐng
chán dǐng
wáng dǐng
shì dǐng
wèi dǐng
shí dǐng
huáng dǐng
sān dǐng
láo dǐng
hóng dǐng
yào dǐng
lóng dǐng
tái dǐng
chēng dǐng
yīn dǐng
lú dǐng
wǎ dǐng
xǐ dǐng
xíng dǐng
jīn dǐng
gān dǐng
fèi dǐng
zhēn dǐng
fù dǐng
chán dǐng
rèn dǐng
chán dǐng
hàn dǐng
diàn dǐng
guī dǐng
cuàn dǐng
fāng dǐng
bǎo dǐng
zhí dǐng
gào dǐng
liáng dǐng
xuán dǐng
guān dǐng
kuāng dǐng
shén dǐng
wèn dǐng
jiǔ dǐng
yīn dǐng
yàn dǐng
xià dǐng
qiān dǐng
jìn dǐng
kǒng dǐng
huái dǐng
kuī dǐng
sī dǐng
pán dǐng
rǎn dǐng
gāng dǐng
pò dǐng
wén dǐng
yù dǐng
xià dǐng
gàn dǐng
péi dǐng
fēn dǐng
niú dǐng
míng dǐng
rán dǐng
hé dǐng
chán dǐng
lá dǐng
tiáo dǐng
qiè dǐng
zhé dǐng
hè dǐng
shèng dǐng
fén dǐng
bǔ dǐng
chóng dǐng
zhōu dǐng
yuán dǐng
xīn dǐng
xuān dǐng
zhōng dǐng
dān dǐng
yú dǐng
hū dǐng
⒈ 可容一牛的鼎。
引语本《淮南子·诠言训》：“夫函牛之鼎沸，而蝇蚋弗敢入。”
高诱注：“函牛，受一牛之鼎也。”
鲁迅《故事新编·铸剑》：“王一见他们的冷笑，便觉自己受愚，回顾武士，想命令他们就将那欺君的莠民掷入牛鼎里去煮杀。”
⒉ 谓饭牛负鼎。指伊尹负鼎勉汤称王和百里奚饭牛车下之事。后以“牛鼎”借指远大的抱负。 《史记·孟子荀卿列传》：“伊尹负鼎而勉汤以王， 百里奚饭牛车下而繆公用霸，作先合，然后引之大道。
引騶衍其言虽不轨，儻亦有牛鼎之意乎？”
司马贞索隐：“《吕氏春秋》云‘函牛之鼎不可以烹鸡’，是牛鼎言衍之术迂大，儻若大用之，是有牛鼎之意。”
明归有光《与沉敬甫》之七：“《水利论》具有前人之论，特为疏剔之。意望当事者行其言，以惠东南之民，非有牛鼎之意也。”
⒊ 鼎名。其足饰形似牛首。
引宋吕大临《考古图·牛鼎》：“深八寸六分，径尺有八寸，容一斛。按，今礼图所载牛羊豕鼎，各以其首饰其足，此鼎之足以牛首为饰，盖牛鼎也。”
《金史·礼志一》：“进熟：奠玉币讫，降还小次。有司先陈牛鼎三、羊鼎三、豕鼎三、鱼鼎三，各在鑊右。”
1.哺乳动物，趾端有蹄，头上长一对角，是反刍类动物，力量很大，能耕田拉车，肉和奶可食，角、皮、骨可作器物：牛刀小试（喻有很大的本领，先在小事情上施展一下）。牛黄。牛角。
2.星名，二十八宿之：牛斗（指牛宿和斗宿二星）。
3.喻固执或骄傲：牛气。
4.姓。
鼎读音：dǐng鼎dǐng(1)（名）古代煮东西用的器物；三足两耳：钟～。(2)（副）正当、 正在：～盛。