sī dǐng
yù dǐng
yuán dǐng
lú dǐng
liáng dǐng
kuāng dǐng
wáng dǐng
huái dǐng
fù dǐng
qiān dǐng
xià dǐng
zhēn dǐng
shén dǐng
zhí dǐng
wèi dǐng
hé dǐng
hū dǐng
zhōu dǐng
wèn dǐng
ná dǐng
xià dǐng
guī dǐng
péi dǐng
wǔ dǐng
xiǎng dǐng
shāng dǐng
míng dǐng
xīn dǐng
shì dǐng
fāng dǐng
pò dǐng
xǐ dǐng
wèi dǐng
gào dǐng
dìng dǐng
niú dǐng
xiū dǐng
bǎo dǐng
chóng dǐng
pán dǐng
rèn dǐng
xuán dǐng
shí dǐng
chán dǐng
diàn dǐng
tái dǐng
wǎ dǐng
guān dǐng
cuàn dǐng
yàn dǐng
jīn dǐng
shì dǐng
yán dǐng
yú dǐng
hú dǐng
zhé dǐng
hàn dǐng
yào dǐng
kǒng dǐng
yīn dǐng
qiān dǐng
chán dǐng
fén dǐng
bǔ dǐng
jiǔ dǐng
jìn dǐng
zhuàn dǐng
fèi dǐng
liè dǐng
hóng dǐng
xíng dǐng
zhōng dǐng
huáng dǐng
chán dǐng
dān dǐng
yīn dǐng
hè dǐng
kuī dǐng
gān dǐng
lá dǐng
gāng dǐng
yí dǐng
xuān dǐng
tiáo dǐng
fù dǐng
shèng dǐng
páo dǐng
rǎn dǐng
rán dǐng
wén dǐng
sān dǐng
qiè dǐng
gàn dǐng
láo dǐng
chēng dǐng
chán dǐng
lóng dǐng
fēn dǐng
⒈ 后因以“舐鼎”喻攀龙附凤。鼎，指炼丹药之器。
引《太平广记》卷八引晋葛洪《神仙传·刘安》：“八公使安登山大祭，埋金地中，即白日昇天……时人传八公、安临去时，餘药器置在中庭。鸡犬舐啄之，尽得昇天。”
前蜀韦庄《李氏小池亭十二韵》：“语窗鸡逞辨，舐鼎犬偏馋。”
宋欧阳修《＜龙茶录＞后序》：“丹成龙驾，舐鼎莫及。”
宋苏轼《富阳妙庭观董双成故宅发地得丹鼎》诗：“时有世人来舐鼎，欲随鸡犬事刘安。”