chuī tán
chuī shà
chuī suǒ
chuī méi
chuī dí
chuī jìng
chuī mào
chuī máo
chuī hǔ
chuī shào
chuī chí
chuī lǜ
chuī qiāng
chuī xū
chuī ǒu
chuī xǔ
chuī yáng
chuī zhì
chuī luó
chuī huī
chuī jiā
chuī shuā
chuī léi
chuī jī
chuī chún
chuī zòu
chuī yān
chuī lè
chuī fā
chuī zhú
chuī jiǎo
chuī huǒ
chuī da
chuī hū
chuī pāi
chuī shā
chuī hǒu
chuī jīn
chuī biān
chuī sòng
chuī shēng
chuī jī
chuī tóng
chuī guǎn
chuī yún
chuī qiú
chuī gǔ
chuī rǔ
chuī xī
chuī sù
chuī chuī
chuī fèng
chuī guǎn
chuī xū
chuī niú
chuī nòng
chuī bò
chuī yè
chuī fú
chuī huáng
chuī líng
chuī hún
chuī huā
chuī sàn
chuī tǒng
chuī chàng
chuī fēng
chuī wàn
chuī dàng
chuī dòng
chuī chén
chuī lún
chuī líng
chuī shǒu
chuī pěng
chuī xiāo
chuī jī
chuī yù
chuī zǐ
chuī tái
chuī téng
chuī dēng
chuī yú
gāo lǜ
yī lǜ
gǎi lǜ
guó lǜ
kē lǜ
yē lǜ
jīn lǜ
guī lǜ
sēng lǜ
tóng lǜ
dù lǜ
hé lǜ
gōng lǜ
wēn lǜ
zōu lǜ
wén lǜ
chán lǜ
tián lǜ
fēng lǜ
tā lǜ
zì lǜ
hú lǜ
diǎn lǜ
hàn lǜ
zōu lǜ
jì lǜ
móu lǜ
xié lǜ
xīng lǜ
tǐ lǜ
yáo lǜ
jù lǜ
míng lǜ
nuǎn lǜ
fù lǜ
yú lǜ
pó lǜ
yán lǜ
yīn lǜ
tiē lǜ
xíng lǜ
zhú lǜ
jūn lǜ
chūn lǜ
jiē lǜ
shòu lǜ
pò lǜ
hóng lǜ
jiù lǜ
chéng lǜ
tiáo lǜ
bīng lǜ
xiǎo lǜ
shì lǜ
yù lǜ
shěn lǜ
rù lǜ
shāng lǜ
kuí lǜ
yí lǜ
zú lǜ
shēng lǜ
qì lǜ
diào lǜ
jìn lǜ
jiè lǜ
zhōu lǜ
xíng lǜ
zhèng lǜ
zhōng lǜ
zào lǜ
gū xùn
zhōng lǜ
tōng lǜ
hán lǜ
rú lǜ
wéi lǜ
qī lǜ
yuè lǜ
jiè lǜ
jìn lǜ
gé lǜ
jìng lǜ
bù lǜ
xié lǜ
fó lǜ
wǔ lǜ
zhú lǜ
zhū lǜ
cháng lǜ
guī lǜ
guī lǜ
biāo lǜ
xuán lǜ
dào lǜ
tiān lǜ
nián lǜ
yōu lǜ
yùn lǜ
shì lǜ
yuè lǜ
suì lǜ
chéng lǜ
yù lǜ
shī lǜ
liù lǜ
cháng lǜ
shī lǜ
nuǎn lǜ
bèi lǜ
tóng lǜ
biàn lǜ
guǐ lǜ
miào lǜ
lùn lǜ
yù lǜ
zuì lǜ
zhì lǜ
fèng lǜ
qǔ lǜ
jùn lǜ
fàn lǜ
wèi lǜ
dà lǜ
niù lǜ
shù lǜ
huī lǜ
xiè lǜ
kuān lǜ
xīn lǜ
chū lǜ
xiàn lǜ
mù lǜ
pái lǜ
chuī lǜ
fēng lǜ
kāi lǜ
guò lǜ
sù lǜ
jié lǜ
qián lǜ
yí lǜ
jīn lǜ
jiā lǜ
xiāo lǜ
qián lǜ
lì lǜ
zǎo lǜ
dí lǜ
cǎo lǜ
xī lǜ
jì lǜ
shī lǜ
yǎ lǜ
róng lǜ
huá lǜ
qīng lǜ
xuán lǜ
gōng lǜ
chí lǜ
gǔ lǜ
lǚ lǜ
lǐ lǜ
jiǎng lǜ
dìng lǜ
sàng lǜ
cí lǜ
jǐn lǜ
gài lǜ
hū lǜ
fǎ lǜ
qí lǜ
⒈ 吹奏律管。律为阳声，故传说可以使地暖。
引《艺文类聚》卷九引汉刘向《别录》：“邹衍在燕，燕有谷，地美而寒，不生五穀， 邹子居之，吹律而温气至，而穀生，今名黍谷。”
唐钱起《中书王舍人辋川旧居》诗：“诵经连谷响，吹律减云寒。”
唐刘禹锡《与刑部韩侍郎书》：“春雷一振，必歆然翘首与生为徒，况有吹律者召东风以薰之，其化也益速。”
⒉ 指吹奏管乐。
引明杨慎《凤赋》：“遂乃命伶伦断嶰谷之竹，吹律写凤之音； 素女调三舌之簧，炙笙象凤之翼。”
吹chuī(1)（动）合拢嘴用力吐气：～口哨。(2)（动）空气流动：风～雨打。(3)（动）说大话：～牛。(4)（形）事情失败：这事～了。
律读音：lǜ律lǜ(1)（名）法律；规则：定～｜规～｜纪～。(2)（名）我国古代审定乐音高低的标准；把乐音分为六律和六吕；合称十二律。(3)（名）旧诗的一种体裁：五～｜七～。(4)（动）〈书〉约束：～己甚严。(5)（Lǜ）姓。