chuī líng
chuī yè
chuī suǒ
chuī fā
chuī gǔ
chuī jīn
chuī jiǎo
chuī lè
chuī shào
chuī xī
chuī xū
chuī hún
chuī sàn
chuī xiāo
chuī niú
chuī jìng
chuī luó
chuī chàng
chuī zhú
chuī lún
chuī bò
chuī chén
chuī qiāng
chuī guǎn
chuī tái
chuī méi
chuī chuī
chuī jī
chuī sòng
chuī dí
chuī dàng
chuī chún
chuī huǒ
chuī huī
chuī yáng
chuī dòng
chuī pāi
chuī fú
chuī shuā
chuī zhì
chuī zòu
chuī léi
chuī da
chuī biān
chuī dēng
chuī pěng
chuī ǒu
chuī máo
chuī fèng
chuī xǔ
chuī jī
chuī yún
chuī jiā
chuī nòng
chuī chí
chuī mào
chuī téng
chuī hǔ
chuī shà
chuī lǜ
chuī shā
chuī hū
chuī líng
chuī shēng
chuī tóng
chuī huā
chuī hǒu
chuī rǔ
chuī fēng
chuī tǒng
chuī tán
chuī shǒu
chuī xū
chuī qiú
chuī huáng
chuī yú
chuī jī
chuī guǎn
chuī yù
chuī zǐ
chuī sù
chuī wàn
chuī yān
fèng zhú
kū zhú
lóng zhú
ròu zhú
pú zhú
sè zhú
zhàng zhú
mù zhú
lù zhú
hàn zhú
chuī zhú
lè zhú
lèi zhú
táo zhú
cí zhú
gū zhú
zuó zhú
tiān zhú
qīng zhú
huáng zhú
dì zhú
biān zhú
kǔ zhú
lù zhú
jǐn zhú
jīn zhú
zōng zhú
qióng zhú
qì zhú
pào zhú
miào zhú
kē zhú
kūn zhú
mì zhú
cí zhú
qí zhú
shí zhú
gū zhú
hǔ zhú
mèng zhú
biān zhú
pò zhú
dí zhú
cán zhú
qióng zhú
bā zhú
tóng zhú
shēn zhú
guì zhú
shuǐ zhú
ruò zhú
diān zhú
fēn zhú
páo zhú
cì zhú
jiū zhú
zǐ zhú
xiù zhú
kàn zhú
tán zhú
hán zhú
bào zhú
yún zhú
bèng zhú
liáo zhú
dí zhú
māo zhú
yín zhú
fú zhú
xǐ zhú
xiāng zhú
hé zhú
mèi zhú
lú zhú
jī zhú
mò zhú
cuì zhú
xún zhú
chái zhú
chéng zhú
xiū zhú
yù zhú
jiāo zhú
lǐn zhú
jīn zhú
jiàn zhú
diàn zhú
bān zhú
gé zhú
fāng zhú
tóng zhú
nán zhú
shí zhú
kǔ zhú
xiè zhú
chī zhú
hàn zhú
sōng zhú
lěng zhú
cè zhú
sǎo zhú
lè zhú
jī zhú
xiū zhú
pōu zhú
pèi zhú
xì zhú
sī zhú
lóng zhú
qióng zhú
qí zhú
yǔ zhú
pǐn zhú
jiàn zhú
nán zhú
zǐ zhú
máo zhú
máo zhú
ruì zhú
hēi zhú
xiào zhú
huáng zhú
yì zhú
huáng zhú
chǔ zhú
dān zhú
háo zhú
guì zhú
kōng zhú
tǒng zhú
tù zhú
shù zhú
yǎn zhú
bān zhú
yú zhú
ruò zhú
kū zhú
àn zhú
bǐ zhú
chí zhú
fú zhú
bāo zhú
jiǔ zhú
⒈ 吹奏笙箫等管乐器。
引隋江总《宴乐修堂应令》诗：“弹丝命琴瑟，吹竹动笙簧。”
唐柳宗元《罴说》：“楚之南有猎者，能吹竹为百兽之音。”
清曹寅《西堂集诸同人》诗之四：“东里闻吹竹，轻飈激《落梅》。”
吹奏笙、箫等管乐器。
吹chuī(1)（动）合拢嘴用力吐气：～口哨。(2)（动）空气流动：风～雨打。(3)（动）说大话：～牛。(4)（形）事情失败：这事～了。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。