jǐ nán
jì huì
jì huó
jì gōng
jì fá
jì yòng
jì dù
jì yùn
jì xūn
jì guó
jì hù
jì sú
jì zhù
jì diān
jì zēng
jì kè
jì bàn
jì chǐ
jì wù
jì dù
jì shēn
jì nàn
jì rú
jì lǐ
jì wēi
jì zhòng
jì qiàng
jì rén
jì bá
jì gōng
jì shì
jì shè
jǐ jǐ
jì jiù
jì è
jì měi
jì sī
jì shèng
jì xù
jì zhì
jì lài
jì zhèn
jì xiǎn
jì shì
jì shī
jì mǎ
jì rú
jì chéng
jì hé
jì dài
jì chuān
jì pín
jì mín
jì jí
jì tuō
jǐ chǔ
jì nóng
jì yù
jì fán
jì rán
jì shī
jì shí
jì huà
jì zhěng
jì dòng
héng chǔ
bēi chǔ
chuí chǔ
tòng chǔ
shēn chǔ
jí chǔ
wú chǔ
bà chǔ
zé chǔ
kù chǔ
èr chǔ
chóu chǔ
sàn chǔ
tà chǔ
běi chǔ
qí chǔ
huāng chǔ
qīng chu
cháng chǔ
hán chǔ
cuò chǔ
chuàng chǔ
jī chǔ
huī chǔ
cōng chǔ
qiáo chǔ
biān chǔ
páng chǔ
jiǎ chǔ
cǎn chǔ
zhēn chǔ
zǔ chǔ
kǎo chǔ
zhàng chǔ
qī chǔ
sù chǔ
kǔ chǔ
āi chǔ
jī chǔ
shù chǔ
jiǎ chǔ
xīn chǔ
kǎo chǔ
sān chǔ
jǐ chǔ
jùn chǔ
shāng chǔ
xī chǔ
jīng chǔ
zhāng chǔ
píng chǔ
xīn chǔ
suān chǔ
xī chǔ
xīn chǔ
chen chǔ
fán chǔ
xiàn chǔ
péng chǔ
jiǎ chǔ
chuí chǔ
cè chǔ
chuàng chǔ
huá chǔ
jùn chǔ
huān chǔ
bǎng chǔ
xià chǔ
jiàn chǔ
dào chǔ
liǎng chǔ
mán chǔ
hè chǔ
nán chǔ
chuí chǔ
cún chǔ
济楚jǐchǔ
(1) 衣着整齐清洁;漂亮
(.好工具)例衣冠济楚英neat(2) 美好
例举意动容皆济楚。——宋·柳永《木兰花》英nice(3) 出色,出众
例天生的济楚才能。——元·关汉卿《金线池》英outstanding⒈ 美好。
引宋柳永《木兰花》词：“心娘自小能歌舞，举意动容皆济楚。”
宋张元干《青玉案》词：“心字龙涎饶济楚。”
元无名氏《争报恩》楔子：“我见你这小的，生的乾净济楚，委的着人。”
《醒世恒言·张孝基陈留认舅》：“夫妻两口，单生一子，取名孝基，生得相貌魁梧，人物济楚，深通今古，广读诗书。”
⒉ 引申为出众、出色。
引元关汉卿《金线池》第三折：“想那廝着人讚称，天生的济楚才能。”
《玉佛缘》第三回：“子玉是趋时的，也谈谈新学，催各属开办学堂，自己把省城里的大学堂整理得十分济楚。”
⒊ 引申为兴隆。
引《二刻拍案惊奇》卷十五：“那江家原无什么大根基，不过生意济楚，自经此一番横事剥削之后，家计萧条下来。”
⒋ 整齐鲜明。
引宋李清照《永遇乐》词：“铺翠冠儿，捻金雪柳，簇带争济楚。”
明汤显祖《邯郸记·入梦》：“儘风华，衣冠济楚多文雅。”
赞美之词。对人而言，指美好、漂亮；就物而言指整洁。
1. 〔济水〕古水名，源于今中国河南省，流经山东省入渤海。
2. （濟）
楚读音：chǔ楚chǔ(1)（形）〈书〉痛苦：苦～。(2)（名）牡荆；落叶灌木；开青色或紫色的穗状小花；鲜叶供药用。(3)古国名。在今湖南；湖北一带；战国七雄之一：～国。(4)姓。