kǔ áo
kǔ shā
kǔ jīng
kǔ dì
kǔ xué
kǔ zhāi
kǔ huàn
kǔ zhēn
kǔ kǔ
kǔ yán
kǔ páo
kǔ míng
kǔ yín
kǔ jiǔ
kǔ mì
kǔ jìng
kǔ shuǐ
kǔ yán
kǔ yú
kǔ xiào
kǔ yì
kǔ sè
kǔ jù
kǔ jí
kǔ sǐ
kǔ cǎo
kǔ shēn
kǔ lèi
kǔ zhī
kǔ cān
kǔ sī
kǔ yuè
kǔ jié
kǔ kè
kǔ dú
kǔ wù
kǔ láo
kǔ cài
kǔ kōng
kǔ shà
kǔ dǐng
kǔ nì
kǔ qíng
kǔ liàn
kǔ gēn
kǔ hán
kǔ yǔ
kǔ jì
kǔ běn
kǔ dài
kǔ chē
kǔ xíng
kǔ guǒ
kǔ sǔn
kǔ wěi
kǔ zhì
kǔ cāo
kǔ xiū
kǔ hé
kǔ chǔ
kǔ liàn
kǔ wèi
kǔ gōng
kǔ dòu
kǔ huó
kǔ xiàng
kǔ gōng
kǔ dàn
kǔ ài
kǔ tú
kǔ nàn
kǔ chāi
kǔ tāi
kǔ dòu
kǔ jiàn
kǔ è
kǔ xī
kǔ hǎi
kǔ yīn
kǔ ài
kǔ chu
kǔ chá
kǔ qì
kǔ qù
kǔ xīn
kǔ mìng
kǔ liǎn
kǔ lì
kǔ xùn
kǔ kè
kǔ qiē
kǔ è
kǔ diào
kǔ lǜ
kǔ kēi
kǔ bī
kǔ rè
kǔ huì
kǔ jí
kǔ là
kǔ hèn
kǔ zhōng
kǔ zhèng
kǔ jì
kǔ shēn
kǔ nǎo
kǔ jiāo
kǔ xīn
kǔ chuán
kǔ zhú
kǔ jiān
kǔ shǒu
kǔ mèn
kǔ cí
kǔ guā
kǔ shēn
kǔ gàn
kǔ shì
kǔ hù
kǔ kǒu
kǔ tòng
kǔ kù
kǔ zhàn
kǔ mǎi
kǔ zhǔ
kǔ cóng
kǔ yǔ
kǔ tóu
kǔ màn
kǔ zhū
kǔ liú
kǔ jī
kǔ hài
kǔ huái
kǔ yǔ
kǔ yīn
sàn chǔ
tòng chǔ
cún chǔ
dào chǔ
fán chǔ
péng chǔ
shāng chǔ
cè chǔ
qīng chu
jī chǔ
xià chǔ
jiǎ chǔ
zhāng chǔ
xīn chǔ
jī chǔ
bēi chǔ
chuàng chǔ
héng chǔ
páng chǔ
jùn chǔ
suān chǔ
cǎn chǔ
bǎng chǔ
chóu chǔ
sù chǔ
jǐ chǔ
huī chǔ
jiǎ chǔ
tà chǔ
zé chǔ
huá chǔ
xīn chǔ
mán chǔ
chuí chǔ
qí chǔ
chen chǔ
cōng chǔ
hán chǔ
zǔ chǔ
běi chǔ
xī chǔ
jiǎ chǔ
nán chǔ
āi chǔ
cuò chǔ
jí chǔ
wú chǔ
qiáo chǔ
hè chǔ
kǔ chǔ
chuí chǔ
liǎng chǔ
kǎo chǔ
shù chǔ
xīn chǔ
èr chǔ
cháng chǔ
jùn chǔ
kù chǔ
zhàng chǔ
shēn chǔ
biān chǔ
xī chǔ
qī chǔ
jīng chǔ
kǎo chǔ
jiàn chǔ
huān chǔ
huāng chǔ
bà chǔ
sān chǔ
chuí chǔ
píng chǔ
xiàn chǔ
chuàng chǔ
zhēn chǔ
苦楚kǔchǔ
(1) 痛苦，苦难
例经受许多苦楚英pain;suffering;distress;misery⒈ 苦痛。多指生活上的感受。
引《北齐书·崔昂传》：“尚严猛，好行鞭挞，虽苦楚万端，对之自若。”
宋范仲淹《与朱氏书》：“医药过凉，伤及下臟，淋痔并作，日夜苦楚。”
清陈康祺《郎潜纪闻》卷四：“一念之差，不安生理，遂做出此等事来，受尽苦楚。”
杜鹏程《保卫延安》第二章：“世界这样大，可是到处穷人都这样惨！连长的身世，也让战士们各人想起各人的苦楚。”
痛苦。《三国演义．第七六回》：「手下止有五六百人，多半带伤，城中无粮，甚是苦楚。」也作「苦痛」。
苦kǔ(1)本义：像胆汁或黄连的味道。(2)（名）难受；痛苦：～笑｜艰～｜愁眉～脸｜～尽甘来。(3)（动）使痛苦；使难受：解放前；一家五口都仗着他养活；可～了他了。(4)（动）为某种事物所苦：～旱｜～夏。(5)（形）有耐心地；尽力地：～劝｜～于｜～思｜勤学～练。(6)（副）〈方〉除去得太多；损耗太多：指甲剪得太～了｜这双鞋穿得太～了；不能修理了。
楚读音：chǔ楚chǔ(1)（形）〈书〉痛苦：苦～。(2)（名）牡荆；落叶灌木；开青色或紫色的穗状小花；鲜叶供药用。(3)古国名。在今湖南；湖北一带；战国七雄之一：～国。(4)姓。