xū hé
xū liú
xū bì
xū bìn
xū zī
xū zhī
xū dài
xū rán
xū tuó
xū yào
xū xiá
xū nǚ
xū rán
xū dǐ
xū è
xū luó
xū shí
xū qú
xū è
xū dāng
xū mù
xū zòu
xū bù
xū mí
xū gēn
xū guǎn
xū jīng
xū méi
xū xià
xū màn
xū fà
xū zi
xū bìn
xū jù
xū mí
xū lǜ
xū cān
xū qiú
xū dá
xū lüè
xū yú
xū qǐng
xū jié
xū liè
xū xū
xū suì
xū tóu
xū suǒ
xū xiē
xū rán
xū mào
bài jù
jū jù
gé jù
zhǔ jù
zhuǎn jù
duǎn jù
lì jù
mì jù
yīn jù
jì jù
háo jù
xī jù
dǔ jù
zhuō jù
de jù
shǎng jù
lián jù
lì jù
jié jù
yǔ jù
jǐn jù
jué jù
zhī jù
de jù
duì jù
jiā jù
fā jù
shēn jù
wú jù
míng jù
pái jù
diǎn jù
dān jù
bǐ jù
chèn jù
chán jù
dàn jù
shǔ jù
zhuì jù
lián jù
shēn jù
lè jù
cí jù
jié jù
qǐ jù
liàn jù
piān jù
qīng jù
dié jù
chuí jù
bìng jù
xún jù
jié jù
kè jù
jí jù
suǒ jù
quán jù
zhāng jù
lěng jù
zì jù
fèi jù
cuàn jù
cháng jù
xié jù
biāo jù
dié jù
chéng jù
yì jù
yùn jù
bǐ jù
yú jù
shěng jù
jué jù
miào jù
lòu jù
fēn jù
yāo jù
zhú jù
dǎo jù
guǎn jù
dé jù
qiāo jù
xū jù
màn jù
jiā jù
rǒng jù
jié jù
chǐ jù
cí jù
duàn jù
yǎ jù
jùn jù
lú jù
sāo jù
zhāi jù
yǐn jù
huó jù
sǎn jù
yuān jù
chū jù
lì jù
xǐ jù
yán jù
lěi jù
xióng jù
jù jù
zú jù
xuě jù
sōu jù
liú jù
liàn jù
pián jù
bì jù
pái jù
jiǎn jù
piàn jù
jiǒng jù
xiǎn jù
shé jù
pò jù
zhuó jù
xiǎo jù
zào jù
sì jù
ǒu jù
jí jù
sǐ jù
huán jù
yǔ jù
wěi jù
zhòng jù
tí jù
fēi jù
guò jù
wén jù
pín jù
zǐ jù
niù jù
dōu jù
cóng jù
jǐng jù
⒈ 亦作“须胊”。 春秋时古国名。在今山东省东平县东南。
引《左传·僖公二十一年》：“任、宿、须句、顓臾，风姓也。”
杜预注：“须句在东平须昌县西北。”
《公羊传·僖公二十二年》：“春，公伐邾娄，取须胊。”
何休注：“胊，其俱反。 《左氏》作‘句’。”
唐之郓州，属古须句国。后因以借指郓州。唐韩愈《奉和兵部张侍郎酬郓州马尚书祇召途中见寄开缄之日马帅已再领郓州之作》诗：“再领须句国，仍迁少昊司。”
1. 必得，应当：无须。莫须有。必须。务须。须要。
2. 等待，停留：须留（迟留，留待）。
3. 男人面上生的毛，胡子：须眉（男子的代称）。须生（传统戏剧角色名，即“老生”）。
4. 〔须臾〕片刻，一会儿。
5. 像胡须的东西：须根。触须。
句读音：jù,gōu[ jù ]1. 由词组成的能表示出一个完整意思的话：句子。句法。
2. 〔句读（dòu）〕古代称文词停顿的地方为“句”或“读”。
3. 量词，用于语言：三句话不离本行（háng）。