yāo jù
jǐn jù
chū jù
huó jù
duàn jù
jiǒng jù
zhǔ jù
xún jù
zhī jù
shěng jù
yán jù
liàn jù
jū jù
lì jù
de jù
chán jù
shǔ jù
jié jù
qīng jù
xiǎn jù
cóng jù
jì jù
gé jù
pián jù
xī jù
xióng jù
bì jù
qǐ jù
jiǎn jù
suǒ jù
fèi jù
xuě jù
wú jù
chèn jù
biāo jù
sì jù
lòu jù
zhuǎn jù
míng jù
qiāo jù
zhuō jù
piàn jù
lián jù
zhú jù
kè jù
xié jù
háo jù
huán jù
zhuó jù
de jù
pái jù
yǐn jù
tí jù
bìng jù
bài jù
lè jù
yǔ jù
quán jù
dǎo jù
xǐ jù
cí jù
jù jù
dān jù
jié jù
yǎ jù
dié jù
xū jù
zhuì jù
liàn jù
zhāng jù
niù jù
jiā jù
rǒng jù
ǒu jù
yùn jù
jué jù
dǔ jù
guò jù
sǐ jù
shēn jù
yīn jù
shǎng jù
fēi jù
dàn jù
chéng jù
mì jù
duì jù
shēn jù
jí jù
jié jù
zhòng jù
yú jù
yǔ jù
jué jù
pái jù
zì jù
pò jù
shé jù
dé jù
cháng jù
zǐ jù
màn jù
dōu jù
bǐ jù
lú jù
jiā jù
duǎn jù
dié jù
cí jù
yì jù
chuí jù
lì jù
chǐ jù
fā jù
cuàn jù
lián jù
lěng jù
sāo jù
jùn jù
jí jù
guǎn jù
lì jù
zú jù
yuān jù
pín jù
bǐ jù
diǎn jù
wěi jù
miào jù
xiǎo jù
zào jù
sōu jù
wén jù
lěi jù
jǐng jù
piān jù
jié jù
liú jù
fēn jù
sǎn jù
zhāi jù
⒈ 犹胪传。参见“臚传”。
引《汉书·叔孙通传》：“大行设九宾，臚句传。”
颜师古注引苏林曰：“上传语告下为臚，下告上为句也。”
按，《史记·刘敬叔孙通列传》作“臚传”，无“句”字。 宋魏了翁《赠章相士》诗：“闻余趋集英，一声耸臚句，自谓吾术神，诵言诧儔侣。”
胪lú（动）〈书〉陈列：～列｜～陈。
句读音：jù,gōu[ jù ]1. 由词组成的能表示出一个完整意思的话：句子。句法。
2. 〔句读（dòu）〕古代称文词停顿的地方为“句”或“读”。
3. 量词，用于语言：三句话不离本行（háng）。